پیام شیخ ناظم عقیلی پیرامون مکتب و صفحه رسمی سید احمد الحسن(ع)
هرکس دربارۀ مکتب و صفحۀ رسمی سید احمدالحسن (علیه‌السلام) شکی داشته باشد، از او انتظارات زیر را داشته باشید:
- اینکه از ابتدا توسط احزاب متخاصم به دعوت مبارک یمانی نفوذ کرده باشد؛
- یا او چه بسا واقعاً به دعوت یمانی ایمان آورده، ولی بعد از آن تحت‌تأثیر قرار گرفته و اغوا شده است تا از درون تبدیل به دشمنی برای دعوت شود. چنین شخصی در باطن مرتد است، ولی تظاهر به ایمان می‌کند؛
- یا شاید فریب‌خورده و تمسخر شده است تا از درون ـ‌از جایی که خودش هم نمی‌داند‌ـ دشمن دعوت مبارک شود؛
- از سه دستۀ بالا انتظار داشته باشید با رؤیاهای باطل و دروغین به‌سراغ شما بیایند تا گمراهی خود را تأیید کنند؛
- تظاهر به مظلومیت و مسکین‌بودن که وجهی دیگر برای بالابردن قرآن‌ها [بر سرنیزه] است؛
- نفهمی و سفاهت بیش از حد با تأویل کلام سید احمدالحسن (علیه‌السلام) و احادیث اجدادش، با وجود اینکه سید (ع) زنده و موجود است و برای تفسیر و محکم‌کردن سخنان خود و احادیث اجدادش سزاوارتر است؛
- به نهایت سفاهت می‌رسند، و در نتیجه برای خودشان و دعوت تعیین‌تکلیف می‌کنند، و ـ‌با وجود جهل و نادانی رسواکننده‌شان‌ـ امور و تکالیف را طبق خواسته‌ها و نظرات خودشان انتخاب می‌کنند؛ در حالی که تکلیف باید از امام عصر گرفته شود، و حتی تطبیق روایات بر واقعیت بیرونی فقط در انحصار امام معصوم است؛
- ارتکاب عمدی گناهان و اعمال مذموم به اسم دعوت مبارک، تا چهرۀ درخشان دعوت ـ‌مثل درخشش پرچم و شعار آن‌ـ را خراب کنند؛
- سعی می‌کنند ما را متهم کنند به اینکه ما پرچم‌های سیاهِ ذکرشده در روایات را انکار می‌کنیم، در حالی که ما این پرچم‌ها را باور داریم و برافراشتن آن‌ها هیچ اشکالی ندارد؛ اما می‌گوییم نشان (لوگوی) دعوت یمانی پرچم سفیدی است که روی آن به [رنگ] سبز نوشته شده است «البیعة لله». شما از کجا نوشتۀ «البیعة لله» روی پرچم سیاه را آورده‌اید؟! بله، این فقط از سیاهی دل شما سرچشمه گرفته است.
انصار عزیز من، هرکسی که زمینه‌سازی کند یا جرئت کند احمدالحسن، یا صفحه‌اش، یا مکتبش، یا مَحکمه‌اش، یا صدایش، یا کتاب‌هایش، یا گفته‌هایش را تکذیب کند و بی‌محابا و گستاخانه به انصار و عزیزانش حمله کند؛ همۀ آنچه گفته شد و بیش از آن را از او انتظار داشته باشید…؛ زیرا آن‌ها دشمنانی هستند که آشکارا دشمنی می‌کنند، و افراد مُفلسی هستند که برای پوشاندن رسوایی و انحراف خود چیزی جز دروغ و تهمت و جعل نمی‌یابند… و هرکس نوشیدن از فرات شیرین را رها کند جز از دریای تلخ و شور نخواهد نوشید و این فقط تشنگی‌اش را بیشتر می‌کند.
مؤمن زیرک چگونه خود را از دست این تیره‌بختان در امان می‌بیند که علناً دشمنی خود را با هر آنچه به احمدالحسن مربوط می‌شود آشکار کرده‌اند؟ و چگونه گفته‌های آنان را تصدیق می‌کند در حالی که آن‌ها نزد خداوند و فرشتگان و فرستادگان و اولیای خدا لعنت شده‌اند. کجا این افراد خوار و ذلیل می‌توانند در چیزی رستگار شوند؟!!
اما اگر کسی باشد که ندانسته فریب‌خورده باشد، از خدا می‌خواهیم او را هدایت کند و از این بدبختی بزرگ نجاتش دهد و حرکت‌کردن بیشتر در این مسیر جز بر ضلالت و گمراهی او نمی‌افزاید و هرچه بیشتر طی مسیر کند، زمان و تلاش بیشتری برای بازگشت لازم است، و البته این در صورتی است که برای توبه و بازگشت از باطل توفیق پیدا کند، و شعارش این باشد: «رسوایی، نه آتش جهنم» [رسوا شدن را به آتش جهنم ترجیح دهد] و از شعار جاهلیت: «جهنم، نه رسوایی» [آتش جهنم را به رسوا شدن ترجیح دهد] دوری کند که نتیجۀ آن ـ‌پناه بر خدا‌ـ رسوایی در دنیا و عذاب در آخرت است.
احمدالحسن امام و شبان و هدایتگر ماست و شما امام و هدایتگری جز شیطان ندارید و تنها همین یک فرق میان ما و شما کافیست. و سپاس و ستایش تنها از آنِ خداوند است.
تاریخ انتشار پیام در صفحه فیسبوک شیخ ناظم عقیلی: 16 آوریل 2015 میلادی – 27 فروردین 1394 شمسی
لینک پیام در صفحه فیسبوک شیخ ناظم عقیلی:
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02E3rPuMwkS48gufH8sPkZzDMamvcEcyXE4cb9N2AELREy5Z8UzuJKNBmcvgdpAevCl&id=605115609515566&mibextid=wIhsxK
