کتاب «پژوهشی در روایت (کتاب خدا و سنتم)» + دانلود فایل PDF

بسم الله الرحمن الرحیم

از ابو طفیل از زید بن ارقم نقل شده است: وقتی رسول خدا(ص) از حجة‌الوداع بازگشت و در غدیر ‌خم فرود آمد، امر فرمود تَل بزرگی درست کنند و از آن بالا رفت. سپس فرمود: «گويا من خوانده شده‌ام و من اجابت كرده‌ام. من میان شما دو چیز گران‌بها بر جای گذاشته‌ام كه يكی از آن‌ها از ديگری بزرگ‌تر است؛ كتاب خدا و عترتم اهل‌بیتم. پس بنگريد پس از من چگونه با آن دو رفتار می‌كنيد؛ و این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند تا در حوض بر من وارد شوند.» سپس فرمود: « خداوند مولای من است و من مولای همۀ مؤمنانم.» پس دو دست علی را گرفت و فرمود: «هرکس من مولای او هستم این شخص ولیّ و سرپرست اوست. خدايا دوست بدار هركه او را دوست می‌دارد و دشمن بدار هركه با او دشمنی كند.»
رسول خدا (ص) امت خود را بدون سرپرست و قیّم رها نکرده، و آن‌ها را از تباهی، اختلاف و فتنه‌ها در امان داشته و حجت را بر همگان تمام کرده است؛ و ایشان (ص) در مناسبت‌های متعدد به راه رهایی و هدایت امت پس از وفات خویش تصریح فرموده است؛ از جملۀ این متون حدیثی است که در حجة‌الوداع و غدیر خم بر آن تأکید ورزید؛ آنجا که ایشان (ص) تصریح می‌فرماید ما‌تَرَک و خلافت ایشان در امتش فقط دو چیز است ولاغیر: «کتاب خدا» و «عترتش، اهل‌بیتش»، و به چنگ‌زدن بر هر دو تأکید فرمود و اینکه این دو، تا روز قیامت از یکدیگر جدا نمی‌شوند.
اما با کمال تأسّف بیشتر عامّه (اهل‌سنّت) بر پنهان‌کردن این متن و حقی که از سوی خداوند متعال به عترت مصطفی (ص) داده شده است اِصرار می‌ورزند؛ و حتی به این بسنده نکردند و ـ‌با انگیزه‌ها و اهداف مذهبی و تعصُّبی که هیچ راهی به راه راست ندارد‌ـ خواهان تغییر عبارت «عترت من» در این متن به «سنّت من» شدند. هنگامی که ما بر لفظ «کتاب خداوند و عترتم، اهل‌بیتم» اِصرار می‌ورزیم به این دلیل نیست که سنّت فرستادۀ خدا حضرت محمد (ص) را نمی‌پذیریم ـ‌پناه بر خدا‌ـ بلکه ما دینی جز کتاب خدا و سنّت فرستاده‌اش (ص) نداریم؛ اما کسانی که لفظ «کتاب خدا و سنّت من» را رواج می‌دهند به این دلیل نبوده که بر پیروی از سنّت اصرار دارند بلکه به‌جهت پنهان‌کردن فضیلت عترت ـ‌‌اهل‌بیت‌ـ و مصادرۀ حقّشان در خلافت و جانشینی رسول خدا (ص) است؛ و اینکه بی‌هیچ دلیل و بُرهانی خلافت برای کسانی غیر از ایشان (ص) مشروعیت داده شود؛ و پوشیده نیست عترت مصطفی (ص) خود معدن سنّت و دانا‌ترین مردم به آن هستند و آن‌ها خود حافظان و راهنمایان به‌سوی آن هستند.
نویسنده محترم ـ‌شیخ ناظم عقیلی‌ـ در این کتاب به این موضوع پرداخته و با تکیه بر شواهد و حقایق تاریخی و اخلاقی و علمی به این موضوع پرداخته و ثابت کرده است که متن اصلی در این حدیث شریف «کتاب خدا و عترتم» بوده است، نه «کتاب خدا و سنّتم».