باطل بودن عقیدۀ تقلید از غیرمعصوم
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما.
تحیتی پاک به همۀ بازدیدکنندگان این صفحۀ مبارک.
از خداوند می‌خواهم در خیر و عافیت باشید.
گفتۀ پیشین خودم را تکرار می‌کنم:
آن‌هایی که خود را فُقَها و مراجع می‌نامند از ارائۀ دلیل شرعی یا عقلی بر عقیده‌شان مبنی بر وجوب تقلید (که دین مرجع‌گرای خود را بر پایۀ آن بنا می‌کنند) عاجزند؛ زیرا هیچ آیۀ قرآنی محکم‌الدلاله و هیچ روایت قطعی‌الصدور و قطعی‌الدلاله و نیز هیچ دلیل عقلی تامی برای این عقیده در دست ندارند.
قاعدۀ وجوب رجوع به عالم که از آن دم می‌زنند بر ایشان منطبق نیست؛ زیرا آن‌ها (در بهترین حالت) عرضه کنندۀ ظن و گمان هستند و جزو گمان برندگان محسوب می‌شوند، حقیقت آن است که این عده بعضاً فقط اوهام و خیالات خود را عرضه می‌دارند، مثل احکام نماز در مناطق نزدیک به قطب.
برخی از این افراد که خود را مرجع می‌نامند (مثل صادق شیرازی و کمال حیدری) حتی قادر به درک آنچه به آن‌ها گفته می‌شود نیز نیستند؛ چرا که وقتی ما از آن‌ها اقامۀ دلیل بر عقیده‌شان بر وجوب تقلید از غیرمعصوم را خواستاریم می‌بینیم آن‌ها دلیل خود را در باب رجوع به متخصص ارائه می‌کنند!
این سخن در بهترین حالت خود به‌معنی صدور جواز است و نه وجوب حتی در همین جواز هم جای اما و اگر وجود دارد. اینکه آن‌ها چنین سخنی را به‌عنوان دلیل عقلی ارائه می‌کنند به این معناست که یا نمی‌دانند ما به ایشان چه می‌گوییم یا خود اذعان دارند که عقیده‌شان باطل و بدعت است و دلیلی بر آن ندارند و پس از آنکه ما بطلان آن را نمایان ساختیم از عقیدۀ واجب بودنش دست کشیدند و آن را به جواز یا استحباب تنزل داده‌اند.
اگر قضیه چنین است پس باید چشم‌پوشی از عقیدۀ باطلشان را علنی کنند و بگویند از وجوب به جواز کوچ کرده‌اند تا ما نیز بحث و مناقشۀ خود را با ایشان به همین وادی سوق دهیم و در باب عقیدۀ جدیدشان با آن‌ها به بحث و مناظره بپردازیم.
منتظر پاسخ این کسانی که خود را مراجع می‌نامند و دفاعشان از عقیدۀ وجوب تقلید از غیرمعصوم هستم یا اینکه برای مردم علنی کنند که این عقیده، عقیده‌ای ناصحیح است و آن‌ها در بنا نهادنش ره به خطا پیموده‌اند.
- تاریخ انتشار پیام در صفحه فیس‌بوک سید احمد الحسن(ع): 16 سپتامبر ۲۰۱۳
