farid_abuZeinab
New Member
آیا جهان به سمت #بی_نظمی ، زوال و فروپاشی پیش می‌رود؟!
قسمت سوم :
طبق مطالب قبل نتیجه می‌گیریم که مفهوم نظم بصری با نظم آنتروپی متفاوت است .
در مفهوم آنتروپی به دما ، حجم (در مورد گازها) ، حالت یک ماده یا سامانه ، و نوع و مقدار ماده بستگی دارد . و این عوامل تعیین‌کننده وجود نظم و میل آن به نظم یا بی‌نظمی می‌باشند ، مثلا نظم مایعات از جامدات کم‌تر است و ... که مثال هایش در بالا آمد .
در حالیکه
بصری عبارتست از وجود قانون ، ساختار، عملکرد و یا ارتباط درونی دقیقی بین اجزای سیستم مانند وجود نظم در اجزای ساعت یا اعضای بدن جانداران زنده و ... .
پس این سخن که چون در یک سیستم بسته به سمت افزایش آنتروپی (بی‌نظمی) می‌رویم پس جهان (که طبق فرضشان بسته در نظر می‌گیرند) به سمت بی‌نظمی می رود در دو حالت قابل قبول است :
: هر چند که کل سیستم به سمت بی‌نظمی می‌رود ولی بخش‌هایی از آن ممکن است به سمت نظم و کاهش آنتروپی برود .
: این گرایش به بی‌نظمی معارض وجود نظم ساختاری که ما در جهان و حیات زمینی می‌بینیم نیست .
زیرا برخی از خداناباوران با خَلط کردن معنای نظم بصری (آنچه که در برهان نظم و ... استفاده می‌شود) و مفهوم نظم در آنتروپی سعی دارند به خیال خود برهان نظم را زیر سوال ببرن و نظم و قوانین حاکم بر طبیعت را نادیده بگیرن !!! که این حاصل فهم نادرست ایشان از آنتروپی می‌باشد .
پس قانون دوم ترمودینامیک با برهان نظم و وجود نظم ساختاریافته و هدفمند در جهان در تعارض نیست و وجود قوانین و نظم حاکم بر جهان دلالت بر ناظم و قانونگذار دارند و این برهان نه تنها با قانون دوم ترمودینامیک در تعارض نیست بلکه کاملا موافق با آن و دلیلی بر وجود نیرو و محرکی غیبی می‌باشد و نظامی که در جهان و در حیات زمینی می‌بینیم ابطال‌کننده این جمله پوچ و بی‌اساس خداناباوران می‌باشد که می‌گویند :
"طبق قانون دوم ترمودینامیک حرکت جهان به سمت زوال و فروپاشی است ، مگر نیروی بیرونی مانع آن شود (که نشده). پس یا خدا وجود ندارد یا بدون هیچ دخالتی ناظر فروپاشی جهان نشسته ."
و این در حالیست که جهان مطلقا به سمت فروپاشی نمی‌رود و نیرویی سبب پیدایش حیات و کهکشان‌ها شده است .
که در این مورد احمد الحسن می‌نویسند :
["ما می‌دانیم که هستی نه در گذشته و نه در حال حاضر به سمت فروپاشی کامل حرکت نمی‌کند . ضمناً از طریق رصد یکی از انواع ابرنواخترها ، تابش پس زمینه‌ی کیهانی و اثر دوپلر به لحاظ علمی ثابت شده که جهان مسطح است و به سرعت در حال انبساط بوده و تا مدتهای مدیدی نیز این وضعیت ادامه خواهد داشت . هنگام پرداختن به انرژی تاریک به این موضوع خواهیم پرداخت .
فکر می‌کنم آنچه در خصوص آنتروپی و قانون دوم ترمودینامیک بیان داشتیم ، برای برطرف ساختن اشکال ساده‌ی پیشین کافی باشد . اکنون برای ساده سازی مطلب ، آنتروپی را رها می‌کنیم و به نتیجه‌ای که به آن رسیده‌اند و به آن نیز سخت معتقد شده‌اند می پردازیم ؛ اینکه آنها می‌گویند هستی در گذشته و حال به سمت زوال و نابودی و فروپاشی حرکت می‌کند . این نتیجه گیری آنها نه تنها درست نیست بلکه طبق مشاهدات و رصد دقیق کیهان که صحت یافته‌های آن نیز به اثبات رسیده است موضوع کاملا برعکس می‌باشد . با توجه به اثر دوپلر ، تابش پس زمینه‌ی کیهانی و رصد ابرنواخترها جملگی حاکی از آن است که کهکشان‌ها به سرعت در حال دور شدن از یکدیگر هستند و جهان مادی که ما در آن زندگی می‌کنیم ، در گذشته و حال رو به رشد ، انبساط و ازدیاد بوده است . حتی کهکشانی که در آن زندگی می‌کنیم یعنی کهکشان راه شیری نیز همچون گذشته دارای ابرهای گازی و غبار می‌باشد و به همین دلیل ستارگان جدیدی در آن متولد می‌شود و تا آینده‌های بسیار دور نیز تولد ستارگان ادامه خواهد یافت . این یک واقعیت علمی ثابت شده و غیر قابل تردید است که برای نقض آنچه کورانی در کتاب خود آورده ، کفایت می‌کند .
این مطلب را نیز اضافه می‌کنم که جهان بر اساس مدل استاندارد یا تئوری انفجار بزرگ ، در آغاز دور شدن کهکشان‌ها از یکدیگر و سرد شدن هستی در طول زمان، هستی از یک تکینگی یا یک رویداد کوانتومی آغاز شده است . سپس انفجاری رخ داد و ماده آرام آرام شکل گرفت . اکنون هستی در حال انبساط و افزایش است و مرحله‌ی جوانی خود را می‌گذراند و بر اساس محاسبات متقن علمی که از رصدهای دقیق سرچشمه گرفته است ، نه در گذشته و نه در حال به سمت نابودی و فروپاشی حرکت نمی‌کرده و نمی‌کند ؛ بلکه با سرعت در حال گسترش است .
حتی اگر فرض کنیم که جهان مسطح نیست بلکه مانند سطح یک توپ دارای انحنا باشد و در پایان نیز به انقباض و فروپاشی برسد ، این مطلب از نظر علمی تا زمانی که هستی به حداکثر انبساط نرسیده باشد و سپس به سمت انقباض و متلاشی شدن روی نیاورد ، صحیح نخواهد بود ؛ یعنی تا هنگامی که انرژی که جهان را به سمت انبساط سوق می‌دهد
یا همان انرژی مثبت جهان ، دیگر نتواند در برابر جاذبه‌ی ماده مقاومت کند .
جهان تاکنون به حداکثر انبساط ممکن نرسیده است، بلکه هم چنان به سرعت در حال گسترش می‌باشد .
بنابراین سخن آنها مبنی بر اینکه با توجه به قانون دوم ترمودینامیک ، هستی در گذشته و حال به سمت زوال و فروپاشی پیش می‌رود از لحاظ علمی فاقد دقت و اعتبار می‌باشد و با واقعیتهای ناشی از مشاهدات نجومی و محاسبات علمی ریاضی همخوانی ندارد . اثر دوپلر و تابش پس زمینه‌ای نشان می‌دهند که در حال حاضر جهان به سمت نابودی حرکت نمی‌کند و نیز هستی در ابتدا پیچیده و مرکب نبوده که بعداً به نقصان و زوال دچار شود ، بلکه برعکس ، جهان در ابتدا بسیط (ساده) بوده و سپس به سمت افزایش و ترکیب و پیچیدگی حرکت کرده و تا کنون نیز مسیر آن همین بوده است.]"
[احمد الحسن ، کتاب توهم بی‌خدایی ، ص 56 - 58]
ادامه دارد ...
https://t.me/tavahomelhad
https://almahdyoon.co/doa.html
https://almahdyoon.co
@tavahomelhad
قسمت سوم :
طبق مطالب قبل نتیجه می‌گیریم که مفهوم نظم بصری با نظم آنتروپی متفاوت است .
در مفهوم آنتروپی به دما ، حجم (در مورد گازها) ، حالت یک ماده یا سامانه ، و نوع و مقدار ماده بستگی دارد . و این عوامل تعیین‌کننده وجود نظم و میل آن به نظم یا بی‌نظمی می‌باشند ، مثلا نظم مایعات از جامدات کم‌تر است و ... که مثال هایش در بالا آمد .
در حالیکه
بصری عبارتست از وجود قانون ، ساختار، عملکرد و یا ارتباط درونی دقیقی بین اجزای سیستم مانند وجود نظم در اجزای ساعت یا اعضای بدن جانداران زنده و ... .
پس این سخن که چون در یک سیستم بسته به سمت افزایش آنتروپی (بی‌نظمی) می‌رویم پس جهان (که طبق فرضشان بسته در نظر می‌گیرند) به سمت بی‌نظمی می رود در دو حالت قابل قبول است :
: هر چند که کل سیستم به سمت بی‌نظمی می‌رود ولی بخش‌هایی از آن ممکن است به سمت نظم و کاهش آنتروپی برود .: این گرایش به بی‌نظمی معارض وجود نظم ساختاری که ما در جهان و حیات زمینی می‌بینیم نیست .زیرا برخی از خداناباوران با خَلط کردن معنای نظم بصری (آنچه که در برهان نظم و ... استفاده می‌شود) و مفهوم نظم در آنتروپی سعی دارند به خیال خود برهان نظم را زیر سوال ببرن و نظم و قوانین حاکم بر طبیعت را نادیده بگیرن !!! که این حاصل فهم نادرست ایشان از آنتروپی می‌باشد .
پس قانون دوم ترمودینامیک با برهان نظم و وجود نظم ساختاریافته و هدفمند در جهان در تعارض نیست و وجود قوانین و نظم حاکم بر جهان دلالت بر ناظم و قانونگذار دارند و این برهان نه تنها با قانون دوم ترمودینامیک در تعارض نیست بلکه کاملا موافق با آن و دلیلی بر وجود نیرو و محرکی غیبی می‌باشد و نظامی که در جهان و در حیات زمینی می‌بینیم ابطال‌کننده این جمله پوچ و بی‌اساس خداناباوران می‌باشد که می‌گویند :
"طبق قانون دوم ترمودینامیک حرکت جهان به سمت زوال و فروپاشی است ، مگر نیروی بیرونی مانع آن شود (که نشده). پس یا خدا وجود ندارد یا بدون هیچ دخالتی ناظر فروپاشی جهان نشسته ."
و این در حالیست که جهان مطلقا به سمت فروپاشی نمی‌رود و نیرویی سبب پیدایش حیات و کهکشان‌ها شده است .
که در این مورد احمد الحسن می‌نویسند :
["ما می‌دانیم که هستی نه در گذشته و نه در حال حاضر به سمت فروپاشی کامل حرکت نمی‌کند . ضمناً از طریق رصد یکی از انواع ابرنواخترها ، تابش پس زمینه‌ی کیهانی و اثر دوپلر به لحاظ علمی ثابت شده که جهان مسطح است و به سرعت در حال انبساط بوده و تا مدتهای مدیدی نیز این وضعیت ادامه خواهد داشت . هنگام پرداختن به انرژی تاریک به این موضوع خواهیم پرداخت .
فکر می‌کنم آنچه در خصوص آنتروپی و قانون دوم ترمودینامیک بیان داشتیم ، برای برطرف ساختن اشکال ساده‌ی پیشین کافی باشد . اکنون برای ساده سازی مطلب ، آنتروپی را رها می‌کنیم و به نتیجه‌ای که به آن رسیده‌اند و به آن نیز سخت معتقد شده‌اند می پردازیم ؛ اینکه آنها می‌گویند هستی در گذشته و حال به سمت زوال و نابودی و فروپاشی حرکت می‌کند . این نتیجه گیری آنها نه تنها درست نیست بلکه طبق مشاهدات و رصد دقیق کیهان که صحت یافته‌های آن نیز به اثبات رسیده است موضوع کاملا برعکس می‌باشد . با توجه به اثر دوپلر ، تابش پس زمینه‌ی کیهانی و رصد ابرنواخترها جملگی حاکی از آن است که کهکشان‌ها به سرعت در حال دور شدن از یکدیگر هستند و جهان مادی که ما در آن زندگی می‌کنیم ، در گذشته و حال رو به رشد ، انبساط و ازدیاد بوده است . حتی کهکشانی که در آن زندگی می‌کنیم یعنی کهکشان راه شیری نیز همچون گذشته دارای ابرهای گازی و غبار می‌باشد و به همین دلیل ستارگان جدیدی در آن متولد می‌شود و تا آینده‌های بسیار دور نیز تولد ستارگان ادامه خواهد یافت . این یک واقعیت علمی ثابت شده و غیر قابل تردید است که برای نقض آنچه کورانی در کتاب خود آورده ، کفایت می‌کند .
این مطلب را نیز اضافه می‌کنم که جهان بر اساس مدل استاندارد یا تئوری انفجار بزرگ ، در آغاز دور شدن کهکشان‌ها از یکدیگر و سرد شدن هستی در طول زمان، هستی از یک تکینگی یا یک رویداد کوانتومی آغاز شده است . سپس انفجاری رخ داد و ماده آرام آرام شکل گرفت . اکنون هستی در حال انبساط و افزایش است و مرحله‌ی جوانی خود را می‌گذراند و بر اساس محاسبات متقن علمی که از رصدهای دقیق سرچشمه گرفته است ، نه در گذشته و نه در حال به سمت نابودی و فروپاشی حرکت نمی‌کرده و نمی‌کند ؛ بلکه با سرعت در حال گسترش است .
حتی اگر فرض کنیم که جهان مسطح نیست بلکه مانند سطح یک توپ دارای انحنا باشد و در پایان نیز به انقباض و فروپاشی برسد ، این مطلب از نظر علمی تا زمانی که هستی به حداکثر انبساط نرسیده باشد و سپس به سمت انقباض و متلاشی شدن روی نیاورد ، صحیح نخواهد بود ؛ یعنی تا هنگامی که انرژی که جهان را به سمت انبساط سوق می‌دهد
یا همان انرژی مثبت جهان ، دیگر نتواند در برابر جاذبه‌ی ماده مقاومت کند .
جهان تاکنون به حداکثر انبساط ممکن نرسیده است، بلکه هم چنان به سرعت در حال گسترش می‌باشد .
بنابراین سخن آنها مبنی بر اینکه با توجه به قانون دوم ترمودینامیک ، هستی در گذشته و حال به سمت زوال و فروپاشی پیش می‌رود از لحاظ علمی فاقد دقت و اعتبار می‌باشد و با واقعیتهای ناشی از مشاهدات نجومی و محاسبات علمی ریاضی همخوانی ندارد . اثر دوپلر و تابش پس زمینه‌ای نشان می‌دهند که در حال حاضر جهان به سمت نابودی حرکت نمی‌کند و نیز هستی در ابتدا پیچیده و مرکب نبوده که بعداً به نقصان و زوال دچار شود ، بلکه برعکس ، جهان در ابتدا بسیط (ساده) بوده و سپس به سمت افزایش و ترکیب و پیچیدگی حرکت کرده و تا کنون نیز مسیر آن همین بوده است.]"
[احمد الحسن ، کتاب توهم بی‌خدایی ، ص 56 - 58]
ادامه دارد ...
https://t.me/tavahomelhad
https://almahdyoon.co/doa.html
https://almahdyoon.co
@tavahomelhad