نحوه نوشتن و خواندن آیات

نحوه نوشتن و خواندن آیات:

در ذکر آیات کتاب مقدس 3 چیز اهمیت دارد:

1) نام کتاب

2) باب کتاب

3) آیه‌ یا آیات کتاب

آیات را چگونه می‌خوانیم؟!

مثلاً اگر نوشته‌شده باشد: (لوقا 5: 4) آن را این‌گونه می‌خوانیم: کتاب لوقا باب 5، آیۀ 4 و همچنین برخی کتب دارای دو بخش هستند، به‌عنوان‌مثال کتاب «تواریخ» یا «پادشاهان» یا «رسالات یوحنا» و «رسالات پطرس» و...؛ برای آنکه به مخاطب بفهمانیم که ‌آیۀ مدنظر ما در کدام بخش می‌باشد باید پیش از نام کتاب عدد آن بخش را ذکر نماییم؛ به‌عنوان‌مثال اگر بخواهیم بگوییم که در نامۀ اول پطرس باب 1، آیۀ 2 چنین آمده است، باید آن را این‌گونه بنویسیم: (1 پطرس 1: 2).

کتب مقدس مسیحیان

نحوه نوشتن و خواندن آیات

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

فصلی که در پیشِ رو داریم

فصلی که در پیشِ رو داریم

در قسمت‌های پیشین دانستیم که با توجه به‌اتفاق افتادن علائمی که در سخن عیسای مسیح در ارتباط با زمانِ آخر بیان‌شده است، اینک در زمانِ آخر به سر می‌بریم، بنابراین منجی باید هم‌اکنون در نزد ما باشد، اما او کجا است؟!

آیا دعوتش را آغاز نموده است؟!

صفات ویژگی‌های او چگونه است؟!

در فصل بعدی به بررسی آیاتی خواهیم پرداخت که به منجی زمان آخر مربوط می‌باشد؛ با ما همراه باشید.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت بیستم

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت بیستم:

آیا مسیحیان به عیسای حقیقی محبت می‌نمایند و یا به عیسای خودساختۀ خودشان؟!

عیسای مسیح به‌صراحت اعلام نمود تعلیمی که ارائه می‌نمود از خودش نیست بلکه از «پدر = خدا» است.^([1]) و اشاره نمود که پدر از وی بزرگ‌تر است.^([2]) و همچنین در (متی 24: 36) آمده است که او به‌صراحت بیان نمود که:

(اما ازآن‌روز و ساعت هیچ‌کس اطلاع ندارد، حَتی ملائکه آسمان جز پدر من و بس).

 بااین‌حال مسیحیان معتقدند که پدر از پسر بزرگ‌تر نیست، و به آیات متشابه چنگ می‌زنند همان آیاتی که در بخش‌های پیشین از طریق آیات دیگر کتاب مقدس بطلان تفسیرشان را اثبات نموده بودیم.

آنان آیات صریح و تعالیم صریح را رد می‌نمایند و سعی نموده‌اند تا راه فراری برای خود از طریق آن ایجاد نمایند و این سخن عیسای مسیح می‌باشد:

 (هر که مرا حقیر شمارد و کلام مرا قبول نکند، کسی هست که در حق او داوری کند، همان کلامی که گفتم در روز بازپسین بر او داوری خواهد کرد).^([3])

و همچنین عیسای مسیح بیان نموده است:

(و آنکه مرا محبت ننماید، کلام مرا حفظ نمی‌کند؛ و کلامی که می‌شنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد).^([4])

پس بر طبق این آیات انجیل و سخن عیسای مسیح مشخص می‌شود که مسیحیان در چه گمراهی عظیمی قرار دارند، و درواقع آنان عیسای حقیقی را نه بلکه عیسای دیگری را محبت نموده‌اند که محصول توهم و تخیل کشیشان می‌باشد و نه آن حقیقتی که خود اوست؛ همچنین آمده است:

(آمین آمین به شما می‌گویم هر که کلام مرا بشنود و به فرستنده من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمی‌آید، بلکه از موت تا به حیات منتقل گشته است).^([5])

[1]- یوحنا ۱۴: ۲۴.

[2]- یوحنا 14: 28.

[3]- یوحنا 12: 48.

[4]- یوحنا ۱۴: ۲۴.

[5]- یوحنا ۵: 2۴.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت نوزدهم

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت نوزدهم:

مسیحیان برای اثبات عقیده تثلیث حتی بر روی معجزات عیسای مسیح تکیه می‌نمایند مانند شفا دادن و یا زنده کردن مردگان و آن را نشان از الوهیت مطلق عیسای مسیح می‌دانند؛ در پاسخ به این ادعای آنان به بیان دو نکته بسنده خواهیم نمود:

1: در یوحنا آمده است:

(عیسی بدیشان جواب داد: من به شما گفتم و ایمان نیاوردید. اعمالی که به اسم پدر خود بجا می‌آورم، آن‌ها برای من شهادت می‌دهد)؛^([1])

(من تاک حقیقی هستم و پدر من باغبان است)^([2])

(عیسی بدیشان گفت: «خوراک من آن است که خواهش فرستنده خود را به عمل آورم و کار او را به انجام رسانم.)^([3])

(زیرا از آسمان نزول کردم نه تا به اراده خود عمل کنم، بلکه به اراده فرستنده خود)^([4])

پس عیسای مسیح به قدرت و اراده پدر اعمال را به اجرا درمی‌آورد.

2: همچنین به مسیحیان می‌گوییم در اعمال پیامبر خدا الیشع نبی تفحص نمایید:

 «او آب ناگوار را تبدیل به آب گوارا ‌نمود»[5]

 «او مرده را زنده نمود»[6]

 و همچنین در (۲ پادشاهان ۴: ۳۸ - ۴۴) آمده است:

(۳۸ و اَلِیشَع به جلجال برگشت. و قحطی در زمین بود و پسران انبیا به حضور وی نشسته بودند. و او به خادم خود گفت: «دیگ بزرگ را بگذار و آش به جهت پسران انبیا بپز». ۳۹ و كسی به صحرا رفت تا سبزی‌ها بچیند و بوته بری یافت و خیارهای بری از آن چیده، دامن خود را پر ساخت و آمده، آن‌ها را در دیگ آش خُرد كرد زیرا كه آن‌ها را نشناختند. ۴۰ پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا، مرگ در دیگ است!» و نتوانستند بخورند. ۴۱ او گفت: «آرد بیاورید». پس آن را در دیگ انداخت و گفت: «برای مردم بریز تا بخورند». پس هیچ‌چیز مضر در دیگ نبود. ۴۲ و كسی از بَعْل شَلِیشَه آمده، برای مرد خدا خوراك نوبر، یعنی بیست قرص نان جو خوشه‌ها در كیسة خود آورد. پس او گفت: «به مردم بده تا بخورند». ۴۳ خادمش گفت: «این‌قدر را چگونه پیش صد نفر بگذارم؟» او گفت: «به مردمان بده تا بخورند، زیرا خدا چنین می‌گوید كه خواهند خورد و از ایشان باقی‌خواهدماند». ۴۴ پس پیش ایشان گذاشت و به‌موجب كلام خدا خوردند و از ایشان باقی‌ماند)

 و در (۲ پادشاهان ۵: ۱ - ۱۴) ماجرای شفای نعمان ‌که به بیماری برص مبتلا بود آمده است و دستورالعملی که الیشع نبی به وی می‌دهد تا وی شفا بیابد.

 پس تمام این موارد معجزاتی است عظیم که به‌وسیله الیشع ظاهر گشت و سؤالی که از مسیحیان خواهیم پرسید این است که آیا منطقی است که به جهت این معجزات عظیم توسط الیشع او را صاحب الوهیت مطلق بدانیم؟! و اگر مسیحیان الیشع را صاحب الوهیت مطلق محسوب نمی‌نمایند بنابراین نباید عیسای مسیح را نیز صاحب الوهیت مطلق بدانند.

[1]- یوحنا 10: 25.

[2]- یوحنا 15: 1

[3]- یوحنا 4: 34

[4]- یوحنا 6: 38

[5]- 2 پادشاهان 2: 19 - 22.

[6]- 2 پادشاهان 4: 16 - 35.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت