انتشار کتاب بشارت به تسلی دهنده، احمد و کنکاشی در عقیدۀ مسیحیت

موسسه وارثین ملکوت کتاب بشارت به تسلی دهنده، احمد و کنکاشی در عقیدۀ مسیحیت را منتشر میکند:

نام کتاب : بشارت به تسلی دهنده، احمد و کنکاشی در عقیدۀ مسیحیت

نویسنده : دکتر عادل سعیدی

مترجم : گروه مترجمان انتشارات انصار امام مهدی (ع)

تاریخ انتشار : 1398

کد کتاب :1023/1

دانلود کتاب : 
نوع فایل : Pdf
حجم فایل : 2/6Mb

اطلاعات مهم؛ سبک بشارت های کتاب مقدس

سبک بشارت‌های کتاب مقدس

بسیاری از آیات کتاب مقدس جنبه ظاهری نداشته بلکه معنای عمیقی را در بطن خویش پنهان نموده‌اند.

همچنین هیچ اشاره‌ای به نام عیسی مسیح و یحیای نبی در عهد قدیم نشده است؛ یعنی صرفاً پیشگویی‌ها به‌صورت رمزی به شخصیت عیسای مسیح و یحیای نبی اشاره دارند؛ اما یهودیان تمامی تأویل‌های اناجیل مسیحیان را رد نموده‌اند و به چیزی به‌عنوان بشارت آمدن عیسی و یحیی در تنخ (نامی که یهودیان برای کتاب مقدسشان بکار می‌برند و مسیحیان آن را عهد قدیم می‌خوانند) هیچ اعتقادی ندارند.

احمدالحسن در رابطه باوجود بشارت‌های رمزی در ارتباط با عیسی می‌گوید:

(آیا بشارت دادن باید صراحتاً بانام باشد یا با رمز و اشاره؟! من معتقدم مسئلۀ خالی بودن عهد قدیم از نام عیسی یا یسوع -به‌عنوان بشارت داده‌شده- مسئله‌ای حل‌شده است؛ و دراین‌بین، چیزی جز رمز و اشاره باقی نمی‌ماند. ما متون رمزآلودی از عهد قدیم را بیان کردیم که تأویلشان در مورد فرستادۀ خدا محمد رسول (ص) می‌باشد؛ همان‌طور که آنان متون رمزآلود را به عیسی (ع) تأویل نموده‌اند).([1])

دراین‌ارتباط به سخن یکی از مبلغین مسیحی رجوع خواهیم نمود؛ مبلغ مسیحی دکتر والتر ریگانز در کتاب سال 1995 خود تحت عنوان یهوشوعا بن دیوید بیان می‌کند:

(اجازه بدهید این نکته را تکرار کنم: هیچ طرح مسلّم (بدیهی) در کتاب مقدس عبری وجود ندارد که بتوان گفت به‌روشنی به عیسی اشاره دارد. تنها پس‌ازآنکه یک شخص به‌ این باور رسید که عیسی همان مسیح بوده است و به‌طور خاص‌تر همان نوع مسیح که او بود، همه‌چیز شروع به معنی پیدا کردن و (موافقت) یکی شدن می‌کند).^([2])

همچنین می‌توانید به‌ این لینک رجوع کرده تا سخن کشیش ادوین صالح را نیز گوش فرا دهید که در این رابطه اشاره می‌نماید که نام عیسی مسیح به‌صورت مستقیم در عهد عتیق نیامده است.^([3])

همچنین ما در بخش‌های بعدی به سراغ ایرادات یهودیان بر حقانیت عیسی مسیح و یحیای نبی خواهیم رفت تا با سبک و سیاق شبهات آنان آشنا شویم! چراکه دانستن این مباحث، در آینده و در بحث با مسیحیان بهانه‌جو که همچون یهود بهانه می‌گیرند، به ما کمک فراوانی خواهد کرد.

[1]- احمدالحسن، سیزدهمین حواری، صفحه 32-40.

[2]- یهوشوعا بن دیوید، انتشارات زیتون 1995، ص 155.

[3]- https://goo.gl/AKL8Gm

سبک بشارت های کتاب مقدس

تاریخ را چگونه درک کرده‌ایم؟

عیسی در نگاه یهود

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

قسمت چهارم

قسمت پنجم

قسمت ششم

یحیی در نگاه یهود 

قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

تا اینجا چه آموختیم؟

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

شبهات حول اسلام ; اسلام به زن ظلم کرده است - زن در اسلام

شبهات حول اسلام ; اسلام به زن ظلم کرده است - زن در اسلام

مسیحیان معتقدند که اسلام به زن ظلم کرده است و او را در مرتبه‌ای پایین‌تر از مردان قرار داده و حقوق آنان را نادیده گرفته است.

اما پاسخ احمدالحسن را در کتاب سیزدهمین حواری در پاسخ به‌ این شبهه می‌خوانیم:

(فردی که قائل است: به خانم با قانون مشخصی -مانند ارث و شهادت- ستم شده است، باید برای ما ملاک و میزان قیاسیِ آن را بیان کند که بر اساس آن، عدل و ستم مشخص می‌شود و درنتیجه بیان کند و یقین نماید که خانم باید در هر مسئله‌ای با آقا مساوی باشد. بااینکه ما می‌بینیم که خانم در هر مسئله‌ای با آقا مساوی نمی‌باشد.

همچنین فردی که می‌خواهد نقد و اِنتقادی را نسبت به قانون مشخصی -که ذیلِ مجموعه قانونی و تشریعی است- بیان کند، باید این قانون را به‌عنوان یک‌بخشی از این مجموعه ببیند و این بخش را جدا نکند و بدون در ‌نظر‌گرفتنِ کل مجموعه، نسبت به آن حکم و رفتار ننماید.

حداقل لازم است که به حقوق خانم واجبات او در قانون الهی دقت شود؛ نه اینکه فقط به حقوق نگاه شود و گفته شود: در قانونِ الهی به خانم، حقوقی اندک‌تر از آقا داده‌شده است. چرا به واجبات دقت نمی‌شود و گفته نمی‌شود: آقا واجباتی بیشتر از خانم را در قانون الهی بر ‌عهده دارد؟

به‌عنوان‌مثال:

دو شخص وجود دارند. یکی از آن‌ها به (ساختن) ساختمانی به بلندیِ ۵ طبقه تکلیف می‌شود و دیگری به ۱۰ طبقه. آیا این از عدل است که به هردوی آن‌ها همان مقدار مواد ساختمانی و همان مبلغ برای بنای ساختمان بدهیم؟ و اگر به صاحب ۱۰ (طبقه) دو ‌برابر صاحب ۵ (طبقه) داده شود، آیا صحیح است که فردی بیاید و بگوید: شما ستمکار هستید؛ به‌ این خاطر که بین این دو فرد، تساوی بر‌قرار ننمودی؛ درحالی‌که هرکدام از آن‌ها نزد تو کار می‌کنند؟

اعتقاددارم فردی که می‌گوید با این قانون به خانم ستم شده است، سخن و تصمیم او بی‌فکری است و از جست‌و‌جوی علمیِ دقیق به دور است).^([1])

همچنین ایشان بیان داشتند که:

(در دولت الهی اگر خدا خواست که آن دولت در یک‌زمانی بنیان شود، زن می‌تواند در جایگاه‌‌های بسیاری نقش داشته باشد. زن در بسیاری از جایگاه‌‌ها و کارها با مرد همتا است بلکه در بعضی از کارها زن از مرد بسیار بهتر است و اسلام محدودیتی برای رسیدن زن به مقام و منصبی که حتی جامعه را رهبری کند هر وقت که شرایط آن را داشته باشد و بتواند عمل را به‌طور کامل و صحیح اداء کند، نمی‌گذارد).^([2])

و همچنین این‌یک سؤال است از سوی یک شخص که از احمدالحسن پرسیده است:

سلام‌علیکم و رحمـﺔ الله و برکاته. (المرأة شر كلها و شر ما فيها انه لابد منها) (همه‌چیز زن شر است و بدتر از آن اینکه از بودنش گریزی نیست). 1- این حدیث که از امیرالمؤمنین در «نهج‌البلاغه» و «غررالحکم» واردشده، ازلحاظ متن و سند تا چه حد صحیح است؟ 2- و اگر حدیث صحیح باشد، معنای آن چیست و در چه شرایط تاریخی گفته‌شده است؟ با تشکر فراوان از شما.

پاسخ احمدالحسن: صحیح نیست.^([3])

بنابراین برخی احادیث وجود دارند که جعلی هستند بلکه به جهت مخدوش نمودن چهره حضرت محمد و امامان معصوم (درود خدا بر آن‌ها باد) جعل‌شده‌اند؛ و انسان عاقل هر سخن و روایتی را باور نمی‌کند چنانکه جاهلان این‌گونه عمل می‌نمایند؛ در (امثال 14: 15) می‌خوانیم:

(مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند...).

[1]- احمدالحسن، سیزدهمین حواری، صص 28 - 31.

[2]- احمدالحسن، صفحه رسمی فیسبوک، يک‌شنبه 11،آبان ماه، ۱۳۹۳ هجری شمسی.

[3]- احمدالحسن، پاسخ‌های روشنگرانه، جلد 4، صفحه 46.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

شبهات حول قرآن ; در قرآن، الله تاکید بر مکر و استهزاء می کند، این چه خدایی است؟

شبهات حول قرآن ; در قرآن، الله تاکید بر مکر و استهزاء می کند، این چه خدایی است؟

یکی دیگر از شبهاتی که بر قرآن از سوی مخالفین واردشده است، نسبت مکر و استهزاء به خدا در قرآن است که در سؤال و جوابی که بین یک شخص و احمدالحسن بیان‌شده است، این مورد روشن می‌شود:

سؤال:

نسبت دادن مکر و استهزاء به خدا که در قرآن آمده به چه معناست؟ درحالی‌که همه می‌دانیم معنی مکر و استهزاء قبیح است؟ ازجمله: (مکر ورزیدند و خدا با آن‌ها مکر کرد و خدا بهترین مکر کنندگان است)، (باخدا نیرنگ به کار می‌بندند ولی در نیرنگ او گرفتار می‌شوند)، (خدا آن‌ها را مسخره کرد)، (آن‌ها را به استهزاء گرفت).

پاسخ:

(به نقل از امام رضا (ع) آمده است: (همانا خدا عزوجل مسخره و استهزاء نمی‌کند و مکر و نیرنگ نمی‌بندد ولیکن او عزوجل به ‌جزای مسخره کردن و استهزاء، آن‌ها را مجازات می‌کند و به‌جزای مکر و حیله آن‌ها را مجازات می‌کند و خدا بسیار پاک‌تر و منزه‌تر و بلندمرتبه‌تر است از چیزی که ظالمان می‌گویند).

و معنی این حدیث این است که خدا برای دشمنانش و دشمنان اولیاء و سربازانش از انس و جن این حقیقت را ظاهر می‌کند که: سربازان و حزب‌الله و اولیاء او در مسیر و شریعت معینی حرکت می‌کنند، و ابلیس و افرادش از انس و جن در قطع کردن این مسیر به‌وسیلۀ مکر و نیرنگ و استهزاء و مسخره کردن تلاش می‌کنند. در آن هنگام خدای سبحان مسیر و روش افراد خود را تغییر داده و ابلیس و افرادش از انس و جن خود را در مکر و حیله و نیرنگ خود گرفتار می‌یابند و در وضعیتی قابل استهزاء ظاهر می‌شوند. و حمد و سپاس فقط از آن خداست).^([1])

[1]- احمدالحسن، متشابهات جلد ۲، صص 99 - 100.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت