حضرت محمد در عهدین قسمت اول

از نصوصی که در کتاب مقدس در ارتباط با حضرت محمد آمده است، آیه زیر در عهد قدیم می‌باشد:

در (تثنیه 33: 2) آمده است:

(گفت: «یهُوَه از سینا آمد، و از سعیر بر ایشان طلوع نمود و از جَبَل فاران درخشان گردید و با کرورهای مقدسین آمد، و از دست راست او برای ایشان شریعت آتشین پدید آمد»).

سینا: اشاره به موسی نبی دارد.^([1])

سعیر: بیت‌المقدس و اطراف آن است و اشاره به عیسی مسیح دارد.

فاران: مکه و اطراف آن است و به حضرت محمد اشاره دارد.

در ارتباط باحالت فعل در آیه/ نبوتی بودن آیه/ آمدن نام خدا (یهوه)/ و موقعیت فاران:

نکته اول: بشارت‌هایی که در کتاب مقدس وجود دارد گاهی حالت فعل گذشته است یعنی همانند یک رؤیا که شخص فعلی را انجام‌شده می‌بیند اما درواقع به حادثه‌ای در آینده اشاره دارد.^([2])

نکته دوم: در رد سخنان مسیحیان مبنی بر عدم نبوتی بودن این آیه، خواهیم گفت ادعای شمارا آیه (حبقوق 3: 3) رد می‌نماید کتابی که سال‌ها بعدازاین بشارت نوشته شد و اگر به متن عبری دقت شود مشخص می‌شود که حالت فعل آینده می‌باشد؛ پس بشارتی بودن آیه اثبات می‌شود.

نکته سوم: عیسی مسیح، بر طبق تورات، این نکته را به یهود اشاره نمود کسانی که کلام خدا بر آنان نازل شد، خدایان خوانده شده‌اند.^([3]) با این وصف چه اشکالی بر این عقیده می‌باشد که یک نبی، در تورات، خدا خطاب شده باشد؟

نکته چهارم: اما از فاران مورد ادعای مسیحیان (که در شبه‌جزیره سینا قرار دارد) نه نبی‌ای بعد از حبقوق ظهور نمود و نه حادثۀ خاصی رخ داد که بتوان از آن به ظهور خدا تعبیر نمود.

اما از فارانی دیگر که مکه و اطراف آن می‌باشد یک نبی ظهور نمود که تجلی اوصاف الهی در خلق بود و او کسی نیست جز حضرت محمد.

ادامه مطالب این بخش:

قسمت اول
قسمت دوم
قسمت سوم
قسمت چهارم
روشنگری از دعوت حضرت محمد

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت