سوالاتی در رابطه با قضیه «مصلوب» قسمت دوم

سوالاتی در رابطه با قضیه «مصلوب» قسمت دوم

آیا قضیه ی یهودا [احمد] و به صلیب کشیده شدن، و تولد وی با عقیده ی تناسخ ارتباطی دارد؟ ابتدا باید مشخص کرد که عقیده تناسخ چه می گوید. بسیاری از مکاتب فکری وجود دارند که تعریفی از تناسخ ارائه می دهند که شاید مهمترین و بارزترین و مشهودترین تعریف ها این است که بازگشت تکامل گونه ارواح است به دنیا به صورت پی در پی برای دریافت نتایج آنچه که از قبل در دنیا دریافت نمودند.

در عقیده تناسخ حداقل با دو تولد مواجه هستیم، یعنی یک تولد در زندگی ابتدائی که شخص در آن متولد شده و نتایجی را کسب می کند؛ و سپس تولدی دیگر که روح به شکل های گوناگون به دنیا بر می گردد؛ اگر شخصی حتی با این تعریف ابتدائی آشنا باشد، متوجه خواهد شد که در قضیه ی یهودا ما با دو تولد مواجه نیستیم.

یهودا برای انجام مأموریت خویش، روندی همچون عقیده تناسخ طی نمیکند؛ بلکه صرفا برای انجام مأموریتی از سوی خداوند آمده و امر خداوند را متحقق می سازد و برداشته می شود، و در آینده باز می گردد تا همانند همه انسان های دیگر متولد شده و زندگی کرده و امتحان گردد؛ بنابراین با توجه به این توضیحات جدایی این قضیه و عقیده تناسخ را در می یابیم.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

سوالاتی در رابطه با قضیه «مصلوب» قسمت اول

سوالاتی در رابطه با قضیه «مصلوب» قسمت اول

نحوه قرارگیری روح در جسمی که شبیه به عیسی (ع) بوده است چگونه می باشد؟ بخش کوتاهی از سخن احمد الحسن را ارائه می نمائیم:

[اکنون به وسیله‌ی قرآن و روایات روشن شد که ارواح محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم در زمان بعثت عیسی بوده، بلکه قبل از این که عیسی متولد شود. آیا مانعی وجود دارد که برای یکی از آن‌ها بدن جسمی آفریده شود؟ یا در حقیقت او در عالم جسمانی به صورت شبیه عیسی علیه السلام ظاهر شود و حداقل این امر به اراده و قدرت خداوند متعال خواهد بود، همان طوری که در روایت آمده جبرائیل -در حالی که او روح است- به صورت دحیه الکلبی در این عالم جسمانی بر محمد صلی الله علیه و آله و سلم ظهور کرد، می گویم: آیا الان مانع عقلی وجود دارد بعد از اینکه نقل و عقل بر این امر دلالت می کنند؟ ](1).

در اثبات این عقیده که ارواح قبل از ورود به این دنیا وجود داشته اند مثال های کتاب مقدسی وجود دارد، به عنوان مثال در [ارمیا1: 5] آمده است:

«قبل از آنکه تو را در شکم صورت بندم، تو را شناختم و قبل از بیرون آمدنت از رحم تو را تقدیس نمودم و تو را نبی امّت‌ها قرار دادم».

در این آیه خداوند به ارمیا سخنی را بیان نموده است که پرده از راز های مهمی بر می دارد، چنانکه خداوند ارمیا را پیش از بدنیا آمدنش برگزیده بود و نهایتا در این دنیای جسمانی، روحش لباس جسم پوشیده و به میان مردم آمد؛ همچنین در [یوحنا8: 57-59] از قول عیسای مسیح آمده است:

«۵۷ یهودیان بدو گفتند: «هنوز پنجاه سال نداری و ابراهیم را دیده‌ای؟» ۵۸ عیسی بدیشان گفت: «آمین آمین به شما می‌گویم که پیش از آنکه ابراهیم پیدا شود من هستم.» ۵۹ آنگاه سنگها برداشتند تا او را سنگسار کنند. اما عیسی خود را مخفی ساخت و از میان گذشته، از هیکل بیرون شد و همچنین برفت».

آیه بالا بوضوح مشخص می کند که قبل از تولد جسمانی ابراهیم (ع)، عیسی (ع) وجود داشته است؛ همچنانکه ارمیا وجود داشت و همچنانکه بسیاری از انبیاء و انسان ها وجود داشته اند، در [افسسیان1: 3-4] به وضوح این عقیده به اثبات می رسد:

«۳ متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که ما را مبارک ساخت به هر برکت روحانی در جایهای آسمانی در مسیح. ۴ چنانکه ما را پیش از بنیاد عالم در او برگزید تا در حضور او در محبت مقدس و بی عیب باشیم».

نتیجه تمام آیاتی که با یکدیگر مرور کرده ایم، در کنار قضیه یهودا و به صلیب کشیدنش این است که روح قبل از ورود به این عالم جسمانی وجود داشته است و در این عالم جسدی برای سیزدهمین روح مهیا شد که در این دنیا آن را پوشانید و بجای عیسی  به صلیب کشیده شد و اگر شخصی بخواهد بر این عقیده اشکال بگیرد از وی خواهیم پرسید که آیا خداوند قادر نبود که دعای عیسی را قبول کرده و برای یکی از آن ارواح جسمی آماده کرده تا بجای عیسی فدا شود؛ همچنانکه در [دانیال9: 19-21] مشخص می شود که برای جبرئیل که از فرشتگان می باشد جسمی مردانه تهیه نمود تا مأموریتش را به انجام برساند؛ پس ایجاد یک جسم برای روحی که قرار است در یک مأموریت قرار گیرد، ابدا خلاف عادت خداوند نیست.

پی نوشت:

(1):سیزدهمین حواری/ احمد الحسن/ صفحه 175-176

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

انجیل یهودا - قسمت چهارم

انجیل یهودا - قسمت چهارم

ایستگاه سوم: پادشاهی یهودا در زمان‌های آخر

در دو بخش پیشین به 2 قسمت از انجیل یهودا پرداختیم که احمدالحسن به آن‌ها احتجاج نموده بود و تطابق و صحت درستی آن دو قسمت را بر طبق کتبی که مسیحیان امروزی به آن‌ها معتقدند اثبات نمودیم؛ در این بخش قسمت دیگری را بررسی خواهیم نمود و آن در ارتباط با پادشاهی یهودا می‌باشد.

بر طبق (انجیل یهودا، رؤیای سوم) عیسی به یهودا می‌گوید: «لیکن تو برای فرمانروایی بر آنان بازخواهی گشت»؛ این سخن عیسی نشان از حاکمیتی است که یهودا در آینده خواهد داشت. یهودایی که به صلیب کشیده شد و کشته شد و در حضور پیلاطس قرار گرفت و مردم به جهت جسد مادی‌اش که مانند جسد عیسی بود، گمان بردند که وی همان عیسی مسیح است و دقت نمایید که‌ این مصلوب بر طبق (یوحنا 18: 36) که انجیلی است که موردقبول مسیحیان است، چه عباراتی را خطاب به پیلاطس بیان می‌نماید: عیسی (شبیه عیسی) جواب داد که «پادشاهی من از این جهان نیست. اگر پادشاهی من از این جهان می‌بود، خدام من جنگ می‌کردند تا به یهود تسلیم نشوم. لیکن اکنون پادشاهی من از این جهان نیست».

یهودا می‌دانست که پادشاهی او مربوط به زمان‌های بعد است، چراکه او مژده پادشاهی خویش را پیش از آنکه نزد پیلاطس رود، از زبان عیسی شنیده بود پس درنهایت می‌بینیم که‌ این نص در انجیل یهودا نیز مطابق با انجیلی می‌باشد که مسیحیان به آن اعتقاددارند و آن‌همان قضیۀ پادشاهی مصلوب در زمان‌های آخر است.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

انجیل یهودا - قسمت سوم

انجیل یهودا - قسمت سوم

ایستگاه دوم: ذریه داشتن یهودا

در دومین قسمت از قسمت‌هایی که برای شما تهیه‌شده است، قصد داریم تا سندیت بخش دیگری ازآنچه که احمدالحسن از انجیل یهودا احتجاج کرده است را اثبات نماییم.

در انجیل یهودا سیزدهمین روح که خدا به‌واسطه دعای عیسی لباسی جسمانی به او پوشانید ، در مکالمه با عیسی از نسلش سخن به میان آورد: «و یهودا گفت: ای سرورم آیا ممکن است که نسل من تحت سلطه حکام قرار گیرد؟» پس بر طبق این مکالمه او دارای نسل می‌باشد.

ما می‌توانیم سندیت این بخش را همچون قسمت پیشین اثبات نماییم اما این بار بر طبق عهد قدیم آن را اثبات خواهیم نمود. اگر به (اشعیا 53: 8 - 10) رجوع نماییم، درخواهیم‌یافت که مصلوب دارای ذریه می‌باشد:

(8 با محاکمه‌ای ظالمانه برده شد؛ چه کسی از نسل او سخن تواند گفت، زیرا او از زمین زندگان منقطع شد، و به سبب نافرمانی قوم من مضروب گردید؟ 9 گرچه هیچ خشونت نورزید، و فریبی در دهانش نبود، قبرش را با شریران تعیین کردند، و پس از مرگش، با دولتمندان. 10 اما خواست خدا این بود که او را لِه کرده، به دردها مبتلا سازد. چون جان خود را قربانی گناه ساخت، نسل خود را خواهد دید و عمرش دراز خواهد شد، و ارادۀ خدا به دست وی به انجام خواهد رسید).

(در متن بالا در ترجمه (اشعیا 53: 8 - 10) از ترجمه معروف «هزاره نو» که مورد تأیید جامعه مسیحیت می‌باشد، استفاده‌شده است و به‌طور استنثنا دلیل به‌کارگیری این ترجمه در این آیات روان بودن آن نسبت به «ترجمه قدیم» در آیه 8 می‌باشد، اما همچون ترجمه قدیم دارای یک اشکال می‌باشد و اشکال آن برمی‌گردد به‌ آیه 10 که در آن باید به‌جای جمله (نسل خود را خواهد دید)، جمله (نسل را خواهد دید) بیاید و در حقیقت ضمیر (او) به‌صورت اضافی آمده است چنانکه با رجوع به متن عبری مشخص خواهد شد: (יראה זרע). هرچند در آیه 8 مشخص‌شده است که منظور نسل وی می‌باشد؛ اما به‌هرحال رعایت امانت بسیار مهم می‌باشد و مترجمین می‌توانستند آن را در پرانتز قرار دهند).

بنابراین ذکر این مورد در انجیل یهودا و همچنین انطباق آن بر آیات کتاب اشعیا که مسیحیان به آن معتقدند، تأییدکننده سندیت این بخش از انجیل یهودا می‌باشد که احمدالحسن به آن احتجاج نموده است.

همچنین در بخش‌های (روشنگری از قضیه بره) اثبات شد که (بره) سیزدهمین شخصیت از آن 24 شیخ در مکاشفه یوحنا (باب‌های 4 و 5) می‌باشد که آن‌ها مجموعاً خلفای الهی در وصیت حضرت محمد می‌باشند و بنابراین 11 شخصیت دیگر از فرزندان او وجود خواهند داشت هم چنانکه در وصیت حضرت محمد به آن اشاره‌شده است.

 بنابراین ما با آیات و حقایقی روبرو هستیم که همچون تاروپود به یکدیگر گره‌خورده‌اند تا درنهایت مفهومی بی‌نقص را ارائه می‌نمایند که تا پیش از بازنمودن معانی آن توسط احمدالحسن در فهمش سرگردان بودیم.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت