نحوه نوشتن و خواندن آیات

نحوه نوشتن و خواندن آیات:

در ذکر آیات کتاب مقدس 3 چیز اهمیت دارد:

1) نام کتاب

2) باب کتاب

3) آیه‌ یا آیات کتاب

آیات را چگونه می‌خوانیم؟!

مثلاً اگر نوشته‌شده باشد: (لوقا 5: 4) آن را این‌گونه می‌خوانیم: کتاب لوقا باب 5، آیۀ 4 و همچنین برخی کتب دارای دو بخش هستند، به‌عنوان‌مثال کتاب «تواریخ» یا «پادشاهان» یا «رسالات یوحنا» و «رسالات پطرس» و...؛ برای آنکه به مخاطب بفهمانیم که ‌آیۀ مدنظر ما در کدام بخش می‌باشد باید پیش از نام کتاب عدد آن بخش را ذکر نماییم؛ به‌عنوان‌مثال اگر بخواهیم بگوییم که در نامۀ اول پطرس باب 1، آیۀ 2 چنین آمده است، باید آن را این‌گونه بنویسیم: (1 پطرس 1: 2).

کتب مقدس مسیحیان

نحوه نوشتن و خواندن آیات

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

فصلی که در پیشِ رو داریم

فصلی که در پیشِ رو داریم

در قسمت‌های پیشین دانستیم که با توجه به‌اتفاق افتادن علائمی که در سخن عیسای مسیح در ارتباط با زمانِ آخر بیان‌شده است، اینک در زمانِ آخر به سر می‌بریم، بنابراین منجی باید هم‌اکنون در نزد ما باشد، اما او کجا است؟!

آیا دعوتش را آغاز نموده است؟!

صفات ویژگی‌های او چگونه است؟!

در فصل بعدی به بررسی آیاتی خواهیم پرداخت که به منجی زمان آخر مربوط می‌باشد؛ با ما همراه باشید.

 تهیه شده توسط لجنه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت بیست و یکم

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت بیست و یکم

عیسی روح‌الله

مسیحیان به هر قیمتی می‌خواهند با توسل به متشابهات یا آیاتی که گمان می‌نمایند به نفع آن‌ها می‌تواند تمام شود، تثلیث و عقاید باطل خویش را اثبات نمایند؛ یکی از موارد که گمان می‌نمایند می‌توانند از آن در برابر مسلمانان برای اثبات این اعتقاد شرک‌آلود استفاده نمایند، آیه‌ای است در قرآن، که به قضیۀ روح‌الله بودن عیسی (روح‌الله یعنی روح خدا یا روحی از ارواح خلق‌شده توسط خدا) اشاره دارد و در آن آمده است:

(اى اهل كتاب، در دين خود غلوّ مكنيد، و دربارۀ خدا جز (سخن‌) درست مگوييد. مسيح، عيسى بن مريم، فقط پيامبر خدا و كلمه اوست كه آن را به‌سوی مريم افكنده و روحى از اوست. پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد و نگوييد سه‌گانه است. بازایستید كه براى شما بهتر است. خدا فقط معبودى يگانه است. منزّه از آن است كه براى او فرزندى باشد. آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آنِ اوست، و خدا بس كارساز است‌).^([1])

پیش از هر چیز می‌خواهیم نکته‌ای را بیان نماییم و آن این است که همه انسان‌ها دارای روح هستند و این ارواح مخلوق خدا هستند؛ در یوحنا آمده است:

 (ای حبیبان، هر روح را قبول مکنید بلکه روح‌‌‌ها را بیازمایید که از خدا هستند یا نه. زیرا که انبیای کذبه بسیار به جهان بیرون رفته‌اند).^([2])

بنابراین بر طبق عهد جدید انسان‌ها دارای ماهیت روحانی هستند، و این حقیقتی است غیرقابل‌انکار و همچنین عیسی پسر مریم نیز روحی از روح‌های خلق‌شده به‌وسیله خدا بود بنابراین کج‌فهمی مسیحیان در این رابطه که سعی می‌نمایند بگویند که او ازآنجاکه بر طبق قرآن روح خدا خطاب شده است پس الوهیت مطلق دارد، در حقیقت مردود است و آن‌ها آیه را به‌درستی متوجه نمی‌شوند و حتی آن‌ها را قطعه‌قطعه می‌نمایند و به‌صورت گزینشی عمل می‌نمایند چنانکه در همان آیه عقیده تثلیث از سوی خدا مردود اعلام‌شده است. همچنین در سوره حجر آمده است:

(و (ياد كن‌) هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گِلى خشك، از گِلى سياه و بدبو، خواهم آفريد». * پس وقتى آن را درست كردم و از روح خود در آن دميدم، پيش او به سجده درافتيد).^([3])

به این روایت دقت کنید:

 (عده‌ای از اصحاب ما از احمد بن محمد بن عیسی از ابن ای عمیر از ابن اذینه از احول گفت: سؤال کردم از اباعبدالله (ع) درباره روحي كه در آدم (ع) است فرمودۀ او (خدا که گفت): پس وقتى آن را درست كردم و از روح خود در آن دميدم (امام) فرمود: این روح مخلوق است و هم روحي كه در عيسى بود مخلوق بود).^([4])

بنابراین با این تفسیر سطحی باید معتقد به الوهیت مطلق آدم نیز باشند، حقیقتاً فهم آنان آن‌قدر سطحی و به‌دوراز واقعیت است که با نصوص مختلف قرآنی مخالفت جدی دارد چنانکه در همان آیه استنادی ایشان، مهم‌ترین عقیده آنان رد شده است؛ بنابراین منظور از «روحى از اوست» یعنی روحی از ارواح خلق‌شده به‌وسیلۀ خدا است.

[1]- نساء: 171.

[2]- ۱ یوحنا 4: 1.

[3]- حجر: ۲۸ - ۲۹.

[4]- اصول كافى جلد 1 ص: 181 روايت: 1.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت نوزدهم

تثلیث (اقانیم سه گانه) - قسمت نوزدهم:

مسیحیان برای اثبات عقیده تثلیث حتی بر روی معجزات عیسای مسیح تکیه می‌نمایند مانند شفا دادن و یا زنده کردن مردگان و آن را نشان از الوهیت مطلق عیسای مسیح می‌دانند؛ در پاسخ به این ادعای آنان به بیان دو نکته بسنده خواهیم نمود:

1: در یوحنا آمده است:

(عیسی بدیشان جواب داد: من به شما گفتم و ایمان نیاوردید. اعمالی که به اسم پدر خود بجا می‌آورم، آن‌ها برای من شهادت می‌دهد)؛^([1])

(من تاک حقیقی هستم و پدر من باغبان است)^([2])

(عیسی بدیشان گفت: «خوراک من آن است که خواهش فرستنده خود را به عمل آورم و کار او را به انجام رسانم.)^([3])

(زیرا از آسمان نزول کردم نه تا به اراده خود عمل کنم، بلکه به اراده فرستنده خود)^([4])

پس عیسای مسیح به قدرت و اراده پدر اعمال را به اجرا درمی‌آورد.

2: همچنین به مسیحیان می‌گوییم در اعمال پیامبر خدا الیشع نبی تفحص نمایید:

 «او آب ناگوار را تبدیل به آب گوارا ‌نمود»[5]

 «او مرده را زنده نمود»[6]

 و همچنین در (۲ پادشاهان ۴: ۳۸ - ۴۴) آمده است:

(۳۸ و اَلِیشَع به جلجال برگشت. و قحطی در زمین بود و پسران انبیا به حضور وی نشسته بودند. و او به خادم خود گفت: «دیگ بزرگ را بگذار و آش به جهت پسران انبیا بپز». ۳۹ و كسی به صحرا رفت تا سبزی‌ها بچیند و بوته بری یافت و خیارهای بری از آن چیده، دامن خود را پر ساخت و آمده، آن‌ها را در دیگ آش خُرد كرد زیرا كه آن‌ها را نشناختند. ۴۰ پس برای آن مردمان ریختند تا بخورند و چون قدری آش خوردند، صدا زده، گفتند: «ای مرد خدا، مرگ در دیگ است!» و نتوانستند بخورند. ۴۱ او گفت: «آرد بیاورید». پس آن را در دیگ انداخت و گفت: «برای مردم بریز تا بخورند». پس هیچ‌چیز مضر در دیگ نبود. ۴۲ و كسی از بَعْل شَلِیشَه آمده، برای مرد خدا خوراك نوبر، یعنی بیست قرص نان جو خوشه‌ها در كیسة خود آورد. پس او گفت: «به مردم بده تا بخورند». ۴۳ خادمش گفت: «این‌قدر را چگونه پیش صد نفر بگذارم؟» او گفت: «به مردمان بده تا بخورند، زیرا خدا چنین می‌گوید كه خواهند خورد و از ایشان باقی‌خواهدماند». ۴۴ پس پیش ایشان گذاشت و به‌موجب كلام خدا خوردند و از ایشان باقی‌ماند)

 و در (۲ پادشاهان ۵: ۱ - ۱۴) ماجرای شفای نعمان ‌که به بیماری برص مبتلا بود آمده است و دستورالعملی که الیشع نبی به وی می‌دهد تا وی شفا بیابد.

 پس تمام این موارد معجزاتی است عظیم که به‌وسیله الیشع ظاهر گشت و سؤالی که از مسیحیان خواهیم پرسید این است که آیا منطقی است که به جهت این معجزات عظیم توسط الیشع او را صاحب الوهیت مطلق بدانیم؟! و اگر مسیحیان الیشع را صاحب الوهیت مطلق محسوب نمی‌نمایند بنابراین نباید عیسای مسیح را نیز صاحب الوهیت مطلق بدانند.

[1]- یوحنا 10: 25.

[2]- یوحنا 15: 1

[3]- یوحنا 4: 34

[4]- یوحنا 6: 38

[5]- 2 پادشاهان 2: 19 - 22.

[6]- 2 پادشاهان 4: 16 - 35.

 تهیه شده توسط کارگروه علمی ادله مسیحیت تحت اشراف موسسه وارثین ملکوت