دو نکتۀ اساسی در پروندۀ اقتصادی عراق
Nazar Alansari:
علی الادیب از مجلس نمایندگان می‌خواهد آموزش در عراق رایگان نباشد. آن‌ها می‌خواهند پس از این فساد طولانی که سالیانی است عراقی‌ها نتایج حاصل از آن را تحمل می‌کنند روش «ملا ابوحیه»[1] را پیاده کنند؛ اما مردم این مرتبه از ابوحیه (که می‌خواهد مردمش در نادانی باقی بمانند تا حقیقت را متوجه نشوند) پیروی نخواهند کرد.
ای علی الادیب و ای مجلس نمایندگان و ای حکومت «ابوحیه» (حکومت احزاب) معلم آمده است و می‌گوید مرگ بر شما که فسادتان ما را می‌کشد.
http://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Finvalid.invalid%2Fm.youtube.com%2Fwatch%3Ffeature%3Dshare%26v%3Drwl8Aj5LTAE&h=UAQF0aogG
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
عزیز من، خداوند تو را زنده بدارد.
گرچه بنده معتقد نیستم این افراد میان روش‌های اقتصادی تمایزی تشخیص بدهند مگر به مقداری ساده و سطحی ولی کسی که گفته‌های صریح آن‌ها و نحوۀ اداره کردن پروندۀ اقتصادی توسط آن‌ها را دنبال کند برایش به وضوح آشکار می‌گردد که به‌طور کلی دو نکتۀ اساسی وجود دارد که عبارت‌اند از:
1- سردرگمی آن‌ها و نبود هر گونه نگرش اقتصادی روشن نزد آن‌ها.
2- روش مدیریت سرمایۀ رادیکالی توسط آن‌ها که گاه تا حد نفرت آمیزی پیش می‌رود.
پی‌نوشت:
[1]. این یک ضرب المثل است که امام احمدالحسن (ع) در پیام تاریخ 17دسامبر2012، داستانش را نقل فرموده است. (مترجم)
