زبان در سیطرۀ قانون تکامل است
حیدر دعیج الکربلائی:
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما.
آقای من از خدا می‌خواهم در خیر و عافیت باشی.
شما در صفحۀ شخصی خود نوشته‌ای در طول ماه شوال برای ما فرصت خواهید داشت؛ به همین دلیل خواستم برخی از پرسش‌هایی را که چندین ماه است در ذهن خود نگه داشته‌ام از شما بپرسم:
پرسش:
ملحدان می‌گویند قرآن پر است از تناقضات علمی، جغرافیایی، … و… و…، و از جملۀ این اشکالات، اشکال تشکیل جنین است که در قرآن آمده است:
«جَعَلْناهُ نُطْفَةً فی قَرارٍ مَکینٍ * ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَکسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً»
(او را نطفهاى در جایگاهى استوار قرار دادیم. آنگاه نطفه را به‌صورت علقه درآورديم. پس آن علقه را [به‌صورت] مضغه گردانيديم و آنگاه مضغه را استخوان‌هايى ساختيم، بعد استخوان‌ها را با گوشتى پوشانيديم).[1] و آیات دیگر در همین معنا.
اشکالِ آن‌ها می‌گوید قرآن مراحل تکوین جنینی را از نطفه به علقه به مضغه به استخوان‌ها بیان کرده است و پس از مرحلۀ تکوین استخوان به مرحلۀ پوشاندن آن استخوان با گوشت می‌رسد ﴿بعد استخوان‌ها را با گوشتى پوشاندیم﴾ و این به‌طور کامل با پژوهش‌های علمی در تعارض است؛ اینکه استخوان و گوشت هم زمان تکوین می‌یابند.
آن‌ها حتی هیچ جایگاهی برای این دیدگاه که این مراحل می‌تواند با فاصلۀ زمانی اندکی هم انجام شود در نظر نمی‌گیرند؛ زیرا این دو مرحله (جدا کردن گوشت از استخوان) دقیقاً مرحلۀ یکسانی هستند و آن را به مرحلۀ جداسازی کاغذ به دو نیم تشبیه می‌کنند طوری که هر قسمت از دو نیمه در همان لحظه‌ای که قسمت دوم مشتق می‌شود تکوین می‌یابد و جدا می‌شود. در نتیجه برای تکوین استخوان و گوشت هیچ چیزی وجود ندارد که اسمش مرحلۀ قبلی یا مرحلۀ بعدی بوده باشد.
فرزند شما، حیدر دعیج.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
عزیز من، خداوند تو را زنده بدارد.
الزامی وجود ندارد که حروف عطف، دلالت بر «بَعد بودن» داشته باشد. این نکته برای پاسخ به پرسش شما کافی است. به علاوه: ما معتقد به «زبان قانونمند شده» نیستیم به این معنا که طبق تصور و دیدگاه ما زبان (یعنی زبان انسانی) تابع قانون تکامل است.
در نتیجه محاکمۀ یک زبان مربوط به یک بازۀ زمانی با متن‌هایی از زبان افرادی که در همان منطقه در دوره‌های زمانی قبل یا بعد با همان زبان سخن می‌گفته‌اند و صد در صد دقیق و صحیح دانستن چنین محاکمه‌ای اشتباه است و متأسفانه این چیزی است که در وضع قواعد زبان عربی (که در زمان نازل شدن قرآن با آن زبان سخن گفته می‌شد) روی داده است.
طبیعتاً این یک مفهوم جدید است به خصوص در عرصۀ دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیۀ عربی؛ زیرا آن‌ها به نظریۀ تکامل اعتقاد ندارند. ما به‌طور کلی این مطلب را به گونه‌ای که شک و تردیدی در آن راه ندارد اثبات کردیم و ان‌شاء‌الله افراد بسیاری به آن اعتقاد پیدا خواهند کرد حتی مخالفان ما. بنده مطلع شده‌ام که افراد بسیاری (حتی برخی از رجال دین که مخالف ما هستند) پس از انتشار کتاب «توهم بی‌خدایی» عقیدۀ خود درمورد نظریۀ تکامل را تغییر داده‌اند.
مرا از دعای خود فراموش نکن.
Ali Bajalan:
سلام بر تو ای عزیز و مولای من احمدالحسن.
سلام از طرف انصار سوئد.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
عزیز من، خداوند تو را زنده بدارد.
از خداوند می‌خواهم که تو و همۀ مردان و زنان مؤمن در سوئد را به آنچه خیر آخرت و دنیایتان در آن است توفیق دهد. او سرپرست من است و صالحان را سرپرستی می‌فرماید.
مرا از دعای خود فراموش نکنید.
جنان الشهداء:
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما ای آقا و مولای من.
از خدا می‌خواهم به‌زودی برای شما تمکین عطا فرماید.
سلام مادر و خواهران و عمه و همۀ خانواده‌ام را به شما می‌رسانم. آن‌ها از شما طلب دعا دارند.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
خداوند شما را زنده بدارد.
عباس الظاهر:
بمب‌گذاری اخیر الکراده در پایتخت (بغداد) قطعاً تأثیر دردناکی بر جان عراقی‌ها داشت؛ ولی آنچه مشاهده کردیم ظاهر شدن تاجران خون در عرصۀ رسانه است. آن‌ها زنگ‌ها را برای ابراز درد به صدا درمی‌آورند، ردای رهبانیت می‌پوشند و مردم عراق برای اولین مرتبه متعرض چنین ویرانی و تباهی شدند بدون هیچ تفاوتی میان کودک و زن و پیرمرد، به‌طوری که جوی‌های خونی که از زمان سقوط مجسمۀ صدام در مرکز پایتخت (بغداد) از این مردم ستمدیده جاری شده است به دست فراموشی سپرده می‌شود.
ماحصل قربانی‌های «جسر الائمة» 1500 شهید بود و قربانی‌های تبهکاری اسپایکر 1700 شهید، ملعب بابل 200 شهید و این آخری (که آخرین بمب‌گذاری تروریستی نخواهد بود) در الکراده بود که 500 شهید شد. آنچه من دیدم این بود که زالو صفتان با مردم فقط با یک کلمۀ ما موافق این کارها نیستم در رسانه حاضر شدند.
می‌خواهم بگویم چراغ رسانه‌ها جادو می‌کند آری؛ اما تیغ دو‌لبه است و در همان وقت که نقاب از حقیقت بر می‌دارد دروغ مدعیان را از جایی که خودشان نمی‌دانند برملا می‌کند. به همۀ مقدس‌نماهای دروغ‌پرداز و راهبان ریاکاری که با خون بی‌گناهان تجارت می‌کنند می‌گویم اظهار دردهای دروغینتان را رها و اشک‌های تمساح وارتان را پاک کنید.
آن کسی که حق دارد در بمب‌گذاری یکی از کنیسه‌های بغداد (که محل اجتماع مسلمانان نیست ولی آنجا بی‌رحمانه کشته شدند) بگرید و خوابش نگیرد همان کسی است که خداوند او را رحمتی برای جهانیان قرار داده است و گرسنگان همه جای زمین و بیو‌ه زنان ماتم زدۀ همسران و پسران و دختران و یتیمانشان در انتظارش هستند و منتظرند تا بر سرهایشان دست بکشد.
راه را برایش باز کنید زیرا او پس از پدرش حجت بن الحسن(ع) آقای مردم زمانش است، او همراه انصارش به خیابان‌ها خارج شده‌اند و اهمیتی به کسانی که در پی دشمنی هستند نمی‌دهند و سخن خود را رو در روی دزدان و ستمگران فریاد می‌زنند. ما صدایمان و انگشت‌مان را به سوی شما بلند می‌کنیم «میدان را برای اولاد انبیا و اوصیا خالی کنید» تا [همراه انصارش] جراحت‌های مردم را مرهم نهند و سرهای آسیب دیدگان را ببندند و بر سرهای یتیمان دست نوازش بکشند.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
خداوند شما را زنده بدارد و بهترین پاداش نیکوکاران را به شما عطا فرماید.
از خدا می‌خواهیم با رحمت خود بر ما رحمت بورزد و با همۀ ما با لطف خودش رفتار کند.
المنشد حسنین الربیعی:
مولای من، خداوند قلبت را یاری کند.
شما به اتفاقی که حاصل می‌شود داناتری. کسی که به شما متمسک شود ناکام نمی‌گردد و کسی که به شما پناه بیاورد ایمن می‌گردد و کسی که شما را ترک کند مأیوس و خاموش می‌گردد و کسی که به شما پناه نیاورد سرگردان می‌شود. سلام و رحمت و برکات خداوند بر تو ای حبیب من.
سپاس و ستایش خدایی را که برای گناهکارانِ تقصیر کاری چون من این در را باز کرد تا با شما گفت‌وگو کنیم و گفت‌وگو کردیم. سپاس خدای را بر این نعمتِ آمده از طرف پروردگاری کریم و مهربان.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
عزیز من، خداوند تو را زنده بدارد.
از خدا می‌خواهم تو را به آنچه خیر آخرت و دنیایت در آن است توفیق دهد.
مرا از دعای خود فراموش نکن.
منسا عباس الربیعی:
سلام و رحمت و برکات خدا بر شما.
خداوند امن و امان روزی شما فرماید و همان طور که به شما وعده داده است شما را تمکین دهد.
مولای من! خجالت می‌کشم از شما بخواهم قاضی‌الحاجات را قسم دهید؛ ولی می‌دانم شما اهل رحمت و عفو و کرم هستید و سائلی را که به درگاه شما ایستاده است رد نمی‌کنید.
امروز من به درگاه شما ایستاده‌ام و توقع کَرَم و مهربانی شما را دارم و می‌دانم که تو کریم و از اولاد کریمان هستی و عفو و کرم خُلق و خوی شماست؛ پس با دعا کردن به ثبات قدم و یاری آل‌محمد بر من منت بگذار تا آن هنگام که در برابر پروردگارم مبعوث می‌شوم.
و سلام و صلوات بر محمد و آل محمد.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
خداوند شما را زنده بدارد.
از خدا بخواه شما را توفیق دهد و خیر آخرت و دنیا را روزی‌تان فرماید.
Suehila Smith:
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما، آقا و مولای من!
ای قائم آل‌محمد(ص)!
سلام و رحمت و برکات خداوند بر همۀ شما.
اللهم صل علی محمد و آل‌محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیما کثیرا.
اللهم، آمین یا رب العالمین.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
خداوند شما را زنده بدارد.
از خدا می‌خواهم شما را توفیق دهد و بهترین پاداش نیکوکاران را به شما عطا فرماید.
زهاء عدنان المحنة:
سلام بر شما ای حجت خدا در زمینش
و دلیل او برای بندگانش
شهادت می‌دهم شما بسیار نصیحت کردید
گوارا باد بر انصارت، ای پدر بسیار مهربان و معلم دانا
سپاس و ستایش از آنِ خدایی است که ما را به وسیلۀ شما از هلاکت نجات داد و در تاریکی‌های جهل و کوری رهایمان نکرد.
پدرم، از شما درخواست دعا داریم برای یاری‌ات و اجرای فرمان‌هایت. از شما پیشی نمی‌گیریم تا از حد بگذریم و از شما عقب نمی‌افتیم تا هلاک شویم.
ای پدرم، مرا به خودم وامگذار.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
خداوند شما را زنده بدارد.
از خدا می‌خواهم مرا توفیق خدمت به شما عطا فرماید و اینکه عملی صالح که مورد رضایتش باشد به انجام برسانم.
یمانیة الهوی:
آری به خدا قسم.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
خداوند تو را زنده بدارد و بهترین پاداش نیکوکاران را عطایت فرماید.
احمد یا املی:
سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما.
به نظرم می‌رسد گناهانم رویم را سیاه کرده‌اند و شما از ما رنجیده خاطر هستی.
Ahmed Alhasan احمدالحسن:
و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته.
حبیب من، خداوند تو را زنده بدارد.
از خدا می‌خواهم مرا توفیق خدمت به شما عطا فرماید و اینکه عمل صالحی انجام دهم که او را راضی بگرداند.
پی‌نوشت:
[1]. مؤمنون:13 و 14.
