تأویل رؤیای استاد ضیاء منصوری
بسم الله الرحمن الرحیم
و الحمد لله
سلام علیکم و رحمةالله و برکاته
استاد ضیاء منصوری (خدا حفظش کند و گام‌هایش را استوار فرماید) رؤیایی را در صفحۀ بنده حکایت کرده و خواستار تفسیرش شده است. ان‌شاء‌الله از رمزهایش روشنگری خواهم کرد.
ضیاء منصوری:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و رحمت و برکات خدا بر شما سید احمدالحسن یمانی؛ خداوند برقرارت بدارد، حفظت کند و در پناه خود بگیرد. چشم انتظار پاسخ شما و تفسیر رؤیایم هستم. این رؤیایی است که تأثیری قوی بر من داشته و مفسران نتوانسته‌اند تفسیر قانع‌کننده‌ای برایش ارائه کنند و حتی در کتاب‌های تعبیر رؤیا نیز تفسیری نیافتم؛ پس روی به جنابتان نهادم که ان‌شاء‌الله (به حول و قوۀ الهی) تفسیر آن را تمام و کمال نزد شما خواهم یافت.
بسم الله الرحمن الرحیم
«دیدم گویی بر ساحل دریا نشسته‌ام؛ ولی دریا در حال جزر است. من به‌صورت نشسته نماز می‌خواندم، با سجده و بدون قیام در حالی که بر گِل سجده می‌کردم. در زمین حفره‌هایی کوچک وجود داشت که آب دریا در آن‌ها باقی مانده بود. در یکی از سجده‌هایم هنگام سجده کردن موی سرم (که اندازۀ متوسط داشت) در حفرۀ پر از آب فرو رفت و چون سرم را بالا آوردم دیدم یک خرچنگ دریایی به یکی از موهای سمت پیشانی‌ام چنگ انداخته و آن را گرفته است با ضربه‌ای اقدام به انداختنش کردم و افتاد.
خرچنگ بسیار کوچکی بود، مجدداً به سجده رفتم و وقتی سر برداشتم؛ در حالی که نشسته بودم، برف‌هایی به اندازۀ گلوله‌های کوچک پنبه‌ای دیدم و من در حالی که می‌نگریستم سبحان‌الله می‌گفتم. برای اولین بار می‌دیدم که در منطقۀ ما برف می‌بارید و محل بارش برف از سمت مشرق بود. برف روی سرم ریخت، من به آن دست کشیدم و در پشت سرم ریخته شد برف به همه جای زمین نمی‌بارید خورشید بالا نیامده بود و روشنایی آسمان مانند طلوع فجر بود.»
این بود رؤیایی که دیدم و از محضرتان تقاضا دارم بنده را مستفیض فرمایید. خداوند شما را با علم خودش زیادت بخشد و با نور خودش بر شما روشنی بخشد؛ و سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما، ضیاء منصوری از بصره.
تفسیر:
ان‌شاء‌الله از رمزهای رؤیایی که دیده‌ای برایت روشنگری می‌کنم تا دیگران هم از تفسیر این نمادها بهره‌مند شوند و بنده اعتقاد دارم اگر شما نمادهای رؤیایت را بشناسی به محض اینکه معانی آن‌ها در ذهنت جمع شود رؤیایت را خواهی فهمید.
دریا: اشاره به خلفای خدا و علمشان دارد؛ به‌خصوص محمد و آل‌محمد(ص).
جزر: اشاره به دور‌شدن موقت خلیفۀ خدا در زمین و دور شدن علم او از همۀ مردم دارد؛ درست به همان صورتی که آب در حالت جزر از ساحل و از مکان زندگی مردم دور می‌شود و ساحل به خشکی تبدیل می‌شود.
سجده‌گزاردن: اشاره‌ای است به اطاعت خدا و ایمان آوردن به جانشینانش، همچون سجده‌گزاردن فرشتگان برای آدم(ع). پس هر کس خودش را در حال سجده‌گزاردن در برابر دریا ببیند به این معنا خواهد بود که موفق به اطاعت از خلیفۀ خدا و برگرفتن از علمش خواهد شد.
مو: اشاره‌ای است به افکار انسان و آنچه در ذهنش می‌چرخد. بنابراین بلند بودن مو در مقابل خدا می‌تواند مذموم و نکوهیده باشد؛ و در جاهای دیگر بلندی مو می‌تواند پسندیده باشد؛ چرا که نمایانگر علم و معرفت و افکار انسان است؛ همچنان که نوع مو در رؤیا می‌تواند با توجه به مرتب بودن یا شانه شده بودن یا مجعد بودن مو؛ اشاره به منظم بودن یا آشفتگی و پریشانی این افکار داشته باشد. در رؤیایی که شما حکایت کردی طول مو اشاره‌ای است به نیکو بودن افکار انسان و معرفتش.
خرچنگ: نمایانگر انسان منحرف از دین خداست که صفت حسادت را در خود دارد. خرچنگ شباهتی با عقرب دارد که نماد حسادت در ملکوت است و چنگال‌های خرچنگ نمادی است که توانایی این شخص حسود برای اشکال‌تراشی نسبت به افکار و معلومات تو را نشان می‌دهد. وی با این چنگال‌ها یا اشکال‌ها به موی تو یا بهتر است بگویم به افکار تو چنگ انداخته است؛ زیرا این خرچنگ یا انسان حسود در تلاش برای ممانعت از سجدۀ توست؛ همانگونه که فرشتگان به خلیفۀ خدا سجده کردند. او حتی موی نزدیک به محل سجده‌ات را گرفته بود. اینکه خرچنگ را به سرعت از موی خودت دور کردی و به سجده بازگشتی، نشان می‌دهد این خرچنگ یا انسان حسود در دور‌کردن تو از حق و سجودی که همچون سجود فرشتگان برای آدم بوده ناکام مانده است.
- تاریخ انتشار پیام در صفحه فیس‌بوک سید احمد الحسن(ع): 27 فوریه۲۰۱۳
