آیا دعوت سید احمدالحسن همان دعوت فرستاده عیسی(ع) است؟

شما با دعوت پسر انسان در آخرالزمان مواجه هستید. این دعوت به رهبری احمدالحسن، فرستاده وعده داده شده از جانب عیسی مسیح، آغاز شده است. همان غلام امین و دانایی که عیسی دربارۀ آن سخن گفت. او آمده تا صلح و آرامش از دست رفتۀ جهان را به زمین باز گرداند. تسلی‌دهنده‌ای که عیسی بشارت آمدنش را سالیان قبل داده بود.

فرستاده عیسی(ع) در مسیحیت

در فصل‌های مختلفی از کتاب مقدس دربارۀ فرستاده عیسی سخن به میان آمده است. در کتاب مقدس به این شخصیت با الفاظ و عبارات متعددی اشاره شده است؛ برخی از آن‌ها را می‌توانیم در کلام عیسی و نیز در مکاشفۀ یوحنا و حتی در پیشگویی‌های سایر انبیای خدا مشاهده کنیم. این پیشگویی‌ها هنگامی که در کنار هم قرار می‌گیرند، تصویری واضح را از این شخصیت به ما می‌دهد. در ادامه دو متن را تقدیم می‌کنیم و سپس از ارتباط این متون با هم و آیات دیگر خواهیم گفت و سپس نتیجۀ پایانی را ارائه می‌کنیم.

تسلی‌دهنده، فرستاده عیسی

عیسی مسیح دربارۀ این فرستاده فرمود: (۷ و من به شما راست می‌گویم که رفتن من برای شما مفید است، زیرا اگر نروم تسلی‌دهنده نزد شما نخواهد آمد. اما اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم. ۸ و چون او آید، جهان را بر گناه و عدالت و داوری سرزنش می‌کند. […] ۱۳ و لیکن چون او یعنی روح راستی آید، شما را به جمیع راستی هدایت خواهد کرد، زیرا که از خود تکلم نمی‌کند؛ بلکه به آنچه شنیده است، سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد). [انجیل یوحنا، فصل ۱۶]

غلام امین و دانا، فرستاده عیسی

و فرمود: (۴۴ لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان می‌آید. ۴۵ پس آن غلام امین و دانا کیست که آقایش او را بر اهل خانۀ خود بگمارد تا ایشان را در وقت معین خوراک دهد؟ ۴۶ خوشا به حال آن غلامی که چون آقایش آید، او را در چنین کار مشغول یابد. ۴۷ هر آینه به شما می‌گویم که او را بر تمام مایملک خود خواهد گماشت). [متی، فصل ۲۴]

در ادامه نکاتی را دربارۀ آیاتی که به فرستاده عیسی مسیح اشاره دارد، تقدیم شما می‌کنیم:

نکتۀ اول: تسلی‌دهندۀ وعده داده شده، منتشرکنندۀ تمام علوم است و غلام امین و دانا نیز انتشار خوراک (یعنی علم و معرفت و حکمت) را بر عهده خواهد داشت، این دو وصف در واقع دربارۀ یک شخص است.

نکتۀ دوم: برّه‌ای که در کتاب مکاشفه ذکرش را می‌خوانیم نیز تشنگی و گرسنگی را برطرف می‌کند (ر.ک. مکاشفه ۷: ۱۶-۱۷)؛ پس او همان «غلام امین و دانا» یا «تسلی‌دهنده» است؛ و این بره همان سوار بر اسب سفید است (ر.ک. مکاشفه ۱۷: ۱۲- ۱۴؛ مکاشفه ۱۹: ۱۶- ۲۱) که به عدل، داوری و جنگ می‌کند و «صادق» و «امین» خوانده می‌شود. (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۱)

نکتۀ سوم: از طرفی برّه‌، همانی است که «اسرائیل» خطاب شده است (ر.ک. مکاشفه ۷: ۱۶-۱۷؛ اشعیا ۴۹: ۹-۱۰)

نکتۀ چهارم: برۀ غضبناک روز غضبی دارد که فرا می‌رسد (ر.ک. مکاشفه ۶: ۱۶-۱۷) و لباس خونین بر تن دارد (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۳) و چرخُشت را پایمال می‌کند (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۵) او همان نجات دهنده‌ای است که از بصره می‌آید. (ر.ک. اشعیا ۶۳: ۱-۶)

نکتۀ پنجم: بره وحش را شکست می‌دهد (ر.ک. مکاشفه ۱۷: ۱۲-۱۴؛ ۱۹: ۱۹-۲۰) بر طبق رویای پادشاه بابل یا عراق کسی که وحش را نابود می‌کند «سنگ» است (دانیال ۲: ۳۱-۴۵؛ ۷: ۲-۷)! پس بره همان «سنگ» است! این سنگ در کلام داوود نیز وجود دارد و عامل نجات و رهایی است (مزامیر ۱۱۸: ۲۵) و در زاویه خانه خدا قرار دارد (ر.ک. مزامیر ۱۱۸: ۲۲و۲۶)؛ این سنگ همان سنگ زاویه در رکن عراقی در خانۀ خدا یعنی کعبه است و به این اشاره دارد که نجات‌دهنده از عراق می‌آید، او همان است که از بصره می‌آید و برای نجات زورآور است. (اشعیا ۶۳: ۲)

نکتۀ ششم: با مقایسۀ آنچه دربارۀ «سنگ» آمده است (ر.ک. دانیال ۲: ۴۴-۴۵) و آنچه دربارۀ «شبیه یک پسر انسان» که بر ابر می‌آید و همچون «غلام امین و دانا» وارث می‌شود (ر.ک. دانیال ۱۳: ۱۴-۱۵)، مشخص است که آن‌ها یک شخص هستند؛ «پسر انسان» همان گونه که عیسی اشاره کرد همچون برق (یعنی ابراهیم) که از عراق خارج و در مغرب ظاهر شد، از عراق می‌آید (ر.ک. متی ۲۴: ۲۷) و داستان «پسر انسان» شبیه به داستان ایلیا و یحیی است (متی ۱۷: ۱۲- ۱۳)؛ یعنی مردم گمان می‌کردند ابتدا ایلیا می‌آید، اما مثل او یعنی یحیی آمد.

نکتۀ هفتم: «شاخه» در اِشعیا، فصل یازدهم همان «بره» است (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۱؛ مکاشفه ۵: ۵-۶ و اشعیا ۱۱: ۴؛ مکاشفه ۱۹: ۱۱) و عیسی هرگز نمی‌تواند شخصیت شاخه باشد. (ر.ک. سیزدهمین حواری، پرسش ۲)

در پایان لازم است یادآوری کنیم که این‌ها مختصری از ویژگی‌های فرستاده عیسی در کتاب مقدس برای آشنایی ابتدایی است. در مقالات آینده بسیاری دیگر از خصوصیت‌های فرستادۀ او را که با تعابیر متعددی بیان شده است، مطرح کرده و دربارۀ آن‌ها با شما صحبت خواهیم کرد.