ادمین
Guest
بسم الله الرحمن الرحیم
انسان‌ها در زندگی خود دوران زیادی را طی می‌کنند. دوران طفولیت و کودکی و نوجوانی و سپس جوانی و میان‌سالی و کهن‌سالی و هرکدام از این زمان‌ها شرایط روحی و روانی متفاوت و خاص خود را دارد.
شاید بتوان گفت حساسترین و بااهمیت‌ترین و بحرانی‌ترین دوران زندگى انسان، نوجوانی است؛ چراکه انسان در این دوره نه در دوران کودکی است و نه هنوز به‌درستى بالغ شده است؛ به‌طوری که گاهى رفتار کودکانه‌ای دارد که اطرافیانش را آزرده می‌کند و گاهی رفتار عاقلانه‌ای دارد که دیگران را به تعجب وا‌می‌دارد؛ تا آنجا که گاهی دچار سرگردانی می‌شود و نمی داند چه باید کند؟ کدام شیوه را در زندگى خود برگزیند؟ همچنین رفتار برخى بزرگ‌ترها را می‌بیند و می‌شنود که به او می گویند: تو هنوز بچه‌ای، یا اینکه گاهى به او می گویند: تو دیگر بزرگ شده اى.
اگر بخواهیم مراحل رشد در دوران نوجوانی را بیان کنیم باید آن را به سه مرحله تقسیم کرد.
۱٫ مرحلۀ قبل از بلوغ: نوجوان در این دورۀ زمانی هنوز احساس کودکى مىکند و رفته‌رفته صفات بلوغ در او نمایان می‌شود؛ (حدوداً سن ۱۲ سالگی)
۲٫ مرحلۀ بلوغ: این دورۀ زمانی ابتدای بلوغ او به شمار می‌رود و علامات بلوغ در او ظاهر مى‌شود و بیشترین تغییر جنسى صورت مى‌گیرد؛
۳٫ مرحلۀ بعد از بلوغ: مرحله‌ای که نوجوان تا حدى می‌خواهد مستقل شود و احساس شخصیت می‌کند و انتخاب شغل، رشتۀ تحصیلى و… مهم‌ترین دغدغۀ او در زندگى است.
دورۀ بلوغ و بعد از آن، دورۀ بسیار حساسی است؛ به‌طوری که نوجوان میل به شهوات پیدا می‌کند و اگر توسط خانواده و اطرافیانش کنترل نشود، ممکن است سرنوشت بدی برایش رقم بخورد و باید بگوییم در این دورۀ زمانی که بسیار حساس است والدین و مربیان مهم‌ترین نقش تربیتی را در رفتار نوجوان دارند. باید توجه ویژه اى به نوجوان داشته باشند و او را راهنمایى و به لحاظ فکرى او را کمک کنند.
شاید همۀ ما مؤمنین به جست‌وجوی کلامی از امام احمدالحسن علیه‌السلام باشیم که راهکاری باشد برای تربیت نوجوانان.
با هم کلامی از ایشان را بخوانیم.
یکی از مؤمنین از سید یمانی علیه‌السلام سؤالی پرسید:
سؤالی دارم سید من؛ در خصوص سریال‌ها و فیلم‌ها و دیدن آن‌هاست؛ فرقی نمی‌کند عربی باشد یا خارجی؛ مثلاً ترکی و هندی و انگلیسی. این امور معمولاً بدین‌صورت است که تعداد قسمت‌های طولانی‌ای دارند؛ یعنی وقت خیلی زیادی برای دنبال‌کردن آن هدر می‌رود و از نظر اجتماعی، نقاط منفی در جامعه ارائه می‌دهند و معمولاً شامل مسائل زیر است:
زن‌هایی مبتذل، صحنه‌هایی عاشقانه، پوشش بی‌بندوبار، ارتباطات محبت‌آمیز غیرشرعی، اختلاط بین آقایان و خانم‌ها که قانونمند به قوانین شرعی نیست، گوشه‌چشم‌ها و اشارات و نگاه‌های حرام بین مرد و زن، و نشان‌‌دادن همه یا بعضی از این امور مذکور به‌صورتی طبیعی و صحنه‌هایی مداوم هست؛ یعنی طوری ارائه می‌دهند که اموری طبیعی است و انتقادی به کار آنها نیست.
آیا تماشاکردن این کارها جایز است؟
و آیا تفاوتی می‌کند تماشاگر مرد یا زن باشد، پسر یا دختر باشد، متأهل یا مجرد باشد، نوجوان باشد و بر اعتقادات و افکارش اثرپذیر باشد؟
تکلیف خانواده در برابر فرزندانشان چیست، اگر این فعالیت‌ها را تماشا می‌کنند؟ ممکن است از بچه‌هایمان بخواهیم این سریال‌ها و فیلم‌ها را تماشا کنند؟ و چگونه خطرهای آن را از ایشان دور کنیم؟
پاسخ سید احمدالحسن علیه‌السلام:
«و علیکم السلام و رحمه الله و برکاته.
زنده باشی
اگر نصیحت مرا می‌خواهی، اکیداً بهتر است بچه‌هایت را به‌قدر امکان متوجه درس و تحقیق و عمل نافع کنی؛ و رهایشان نکنی که همۀ وقت خود را تباه کنند و برای آنکه منطقی رفتار کنیم بایستی جایگزین‌های مناسبی که دوست دارند، برایشان فراهم کنیم.» (صفحۀ فیس‌بوک، ژوئن ۲۰۱۸م)
امام علیه‌السلام در این کلامشان چند نکته بیان کردند که بسیار حائز اهمیت است. اینکه باید با نوجوانان و فرزندان، منطقی برخورد کنیم و دیگر اینکه بایستی جایگزین‌های مناسبی برایشان فراهم کرد.
والدین باید توجه داشته باشند این نوجوانی که در خانۀ آنها تربیت می‌شود، آیندۀ زندگی‌شان است و باید تمام تلاش خود را برای تربیت و اخلاق و رفتار او به کار بگیرند.
در تربیت نوجوانان باید به چند اصل تربیتى توجه کرد؛ از جمله: شناخت مسائل این نسل، محبت و انس و دوستى با نوجوانان و پرهیز از زورگویی.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کلام گهرباری می‌فرمایند: «انّما قلب الحدث کالأرض الخالیه مهما اُلقى فیها من کلّ شىء قبلته.» «قلب نوجوان مانند زمین، خالى و مساعد است که هرچه در آن بکارى همان را می‌پذیرد.» (شرح غررالحکم، ج۳، ص۹۰)
باید والدین از خود بپرسند که چقدر برای تربیت فرزند نوجوان خود وقت و انرژی صرف می‌کنند؟ نوجوانی دوره‌ای است که در آن شخصیت اجتماعی فرد شکل می‌گیرد و اغلب با چالش‌های گوناگونی از جمله هویت‌یابی مواجه می‌شود. نحوۀ برخورد والدین با فرزندان و شیوۀ تربیتی که برای آنها به کار می‌گیرند در رشد شخصیت و اعتماد به نفس آنها تأثیر بسزایی دارد. به همین دلیل لازم است والدین اطلاعات خود را از این دوران بالا ببرند و با درک عواطف و احساسات نوجوانان، آنها را در مسیر موفقیت و پیشرفت یاری دهند.
البته باید گفت که مسائل و مباحث دربارۀ نوجوانان بسیار زیاد است و ان‌شاءالله در مقالات بعدی به آنها خواهیم پرداخت.
به امید اینکه نوجوانانی در جامعۀ مؤمنین تربیت شوند که آیندۀ دعوت مهدوی باشند.
نوشته توصیه های قائم آل محمد ع به والدین برای تربیت فرزندانشان اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.
ادامه مطلب...
انسان‌ها در زندگی خود دوران زیادی را طی می‌کنند. دوران طفولیت و کودکی و نوجوانی و سپس جوانی و میان‌سالی و کهن‌سالی و هرکدام از این زمان‌ها شرایط روحی و روانی متفاوت و خاص خود را دارد.
شاید بتوان گفت حساسترین و بااهمیت‌ترین و بحرانی‌ترین دوران زندگى انسان، نوجوانی است؛ چراکه انسان در این دوره نه در دوران کودکی است و نه هنوز به‌درستى بالغ شده است؛ به‌طوری که گاهى رفتار کودکانه‌ای دارد که اطرافیانش را آزرده می‌کند و گاهی رفتار عاقلانه‌ای دارد که دیگران را به تعجب وا‌می‌دارد؛ تا آنجا که گاهی دچار سرگردانی می‌شود و نمی داند چه باید کند؟ کدام شیوه را در زندگى خود برگزیند؟ همچنین رفتار برخى بزرگ‌ترها را می‌بیند و می‌شنود که به او می گویند: تو هنوز بچه‌ای، یا اینکه گاهى به او می گویند: تو دیگر بزرگ شده اى.
اگر بخواهیم مراحل رشد در دوران نوجوانی را بیان کنیم باید آن را به سه مرحله تقسیم کرد.
۱٫ مرحلۀ قبل از بلوغ: نوجوان در این دورۀ زمانی هنوز احساس کودکى مىکند و رفته‌رفته صفات بلوغ در او نمایان می‌شود؛ (حدوداً سن ۱۲ سالگی)
۲٫ مرحلۀ بلوغ: این دورۀ زمانی ابتدای بلوغ او به شمار می‌رود و علامات بلوغ در او ظاهر مى‌شود و بیشترین تغییر جنسى صورت مى‌گیرد؛
۳٫ مرحلۀ بعد از بلوغ: مرحله‌ای که نوجوان تا حدى می‌خواهد مستقل شود و احساس شخصیت می‌کند و انتخاب شغل، رشتۀ تحصیلى و… مهم‌ترین دغدغۀ او در زندگى است.
دورۀ بلوغ و بعد از آن، دورۀ بسیار حساسی است؛ به‌طوری که نوجوان میل به شهوات پیدا می‌کند و اگر توسط خانواده و اطرافیانش کنترل نشود، ممکن است سرنوشت بدی برایش رقم بخورد و باید بگوییم در این دورۀ زمانی که بسیار حساس است والدین و مربیان مهم‌ترین نقش تربیتی را در رفتار نوجوان دارند. باید توجه ویژه اى به نوجوان داشته باشند و او را راهنمایى و به لحاظ فکرى او را کمک کنند.
شاید همۀ ما مؤمنین به جست‌وجوی کلامی از امام احمدالحسن علیه‌السلام باشیم که راهکاری باشد برای تربیت نوجوانان.
با هم کلامی از ایشان را بخوانیم.
یکی از مؤمنین از سید یمانی علیه‌السلام سؤالی پرسید:
سؤالی دارم سید من؛ در خصوص سریال‌ها و فیلم‌ها و دیدن آن‌هاست؛ فرقی نمی‌کند عربی باشد یا خارجی؛ مثلاً ترکی و هندی و انگلیسی. این امور معمولاً بدین‌صورت است که تعداد قسمت‌های طولانی‌ای دارند؛ یعنی وقت خیلی زیادی برای دنبال‌کردن آن هدر می‌رود و از نظر اجتماعی، نقاط منفی در جامعه ارائه می‌دهند و معمولاً شامل مسائل زیر است:
زن‌هایی مبتذل، صحنه‌هایی عاشقانه، پوشش بی‌بندوبار، ارتباطات محبت‌آمیز غیرشرعی، اختلاط بین آقایان و خانم‌ها که قانونمند به قوانین شرعی نیست، گوشه‌چشم‌ها و اشارات و نگاه‌های حرام بین مرد و زن، و نشان‌‌دادن همه یا بعضی از این امور مذکور به‌صورتی طبیعی و صحنه‌هایی مداوم هست؛ یعنی طوری ارائه می‌دهند که اموری طبیعی است و انتقادی به کار آنها نیست.
آیا تماشاکردن این کارها جایز است؟
و آیا تفاوتی می‌کند تماشاگر مرد یا زن باشد، پسر یا دختر باشد، متأهل یا مجرد باشد، نوجوان باشد و بر اعتقادات و افکارش اثرپذیر باشد؟
تکلیف خانواده در برابر فرزندانشان چیست، اگر این فعالیت‌ها را تماشا می‌کنند؟ ممکن است از بچه‌هایمان بخواهیم این سریال‌ها و فیلم‌ها را تماشا کنند؟ و چگونه خطرهای آن را از ایشان دور کنیم؟
پاسخ سید احمدالحسن علیه‌السلام:
«و علیکم السلام و رحمه الله و برکاته.
زنده باشی
اگر نصیحت مرا می‌خواهی، اکیداً بهتر است بچه‌هایت را به‌قدر امکان متوجه درس و تحقیق و عمل نافع کنی؛ و رهایشان نکنی که همۀ وقت خود را تباه کنند و برای آنکه منطقی رفتار کنیم بایستی جایگزین‌های مناسبی که دوست دارند، برایشان فراهم کنیم.» (صفحۀ فیس‌بوک، ژوئن ۲۰۱۸م)
امام علیه‌السلام در این کلامشان چند نکته بیان کردند که بسیار حائز اهمیت است. اینکه باید با نوجوانان و فرزندان، منطقی برخورد کنیم و دیگر اینکه بایستی جایگزین‌های مناسبی برایشان فراهم کرد.
والدین باید توجه داشته باشند این نوجوانی که در خانۀ آنها تربیت می‌شود، آیندۀ زندگی‌شان است و باید تمام تلاش خود را برای تربیت و اخلاق و رفتار او به کار بگیرند.
در تربیت نوجوانان باید به چند اصل تربیتى توجه کرد؛ از جمله: شناخت مسائل این نسل، محبت و انس و دوستى با نوجوانان و پرهیز از زورگویی.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کلام گهرباری می‌فرمایند: «انّما قلب الحدث کالأرض الخالیه مهما اُلقى فیها من کلّ شىء قبلته.» «قلب نوجوان مانند زمین، خالى و مساعد است که هرچه در آن بکارى همان را می‌پذیرد.» (شرح غررالحکم، ج۳، ص۹۰)
باید والدین از خود بپرسند که چقدر برای تربیت فرزند نوجوان خود وقت و انرژی صرف می‌کنند؟ نوجوانی دوره‌ای است که در آن شخصیت اجتماعی فرد شکل می‌گیرد و اغلب با چالش‌های گوناگونی از جمله هویت‌یابی مواجه می‌شود. نحوۀ برخورد والدین با فرزندان و شیوۀ تربیتی که برای آنها به کار می‌گیرند در رشد شخصیت و اعتماد به نفس آنها تأثیر بسزایی دارد. به همین دلیل لازم است والدین اطلاعات خود را از این دوران بالا ببرند و با درک عواطف و احساسات نوجوانان، آنها را در مسیر موفقیت و پیشرفت یاری دهند.
البته باید گفت که مسائل و مباحث دربارۀ نوجوانان بسیار زیاد است و ان‌شاءالله در مقالات بعدی به آنها خواهیم پرداخت.
به امید اینکه نوجوانانی در جامعۀ مؤمنین تربیت شوند که آیندۀ دعوت مهدوی باشند.
نوشته توصیه های قائم آل محمد ع به والدین برای تربیت فرزندانشان اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.
ادامه مطلب...