ادمین
Guest
تحلیلی به مناسبت روز جهانی صلح
به‌مناسبت روزی از روزهای پیشین که گذشت یعنی «روز جهانی صلح»، قصد داریم تا اندکی به این موضوع بپردازیم و به پاسخ این سؤالات دست پیدا کنیم که مانع اصلی صلح در جهان چیست و ایجاد آن چگونه می‌تواند تحقق یابد؟
در تقویم میلادی ۲۱سپتامبر هر سال به‌عنوان «روز جهانی صلح» شناخته می‌شود؛ نامی که سال‌هاست تنها اسم و شعاری از آن را می‌شنویم و حال اکنون آن اما همچون یک قاب عکس بر دیوار یک خانۀ مخروبه است که غباری از ناامیدی روی آن نشسته است.
«در زیر تیغ حاکمیت مردم»
در حقیقت سال‌ها از حاکمیت مردم بر مردم می‌گذرد و توقع ایجاد صلح بین ممالک، در زیر سایۀ این نوع حکومت‌ها تنها دیگر به آرزویی دست‌نیافتنی بدل شده است.
حکومت‌های قدرتمند هرچه می‌خواهند انجام می‌دهند؛ از قتل و کشتار و تبعیض و زورگویی و…؛ همچنین علایق مادی و خواست‌های نفسانی و باورهای متفاوت حاکمان زمین و رقابت‌های آنان برای کسب بیشتر قدرت و ثروت، تحقق صلح را دیگر ناممکن کرده است.
همچنین ما به‌وضوح شاهد آن هستیم که حاکمان کشورهای قدرتمند به‌دنبال توسعۀ تسلیحات و بالابردن کیفیت آن هستند و از طرفی به فکر چپاول و سیطره بر منابع کشورهای دیگر و سرازیرکردنشان به جیب خود هستند و حاکمان کشورهای ضعیف نیز بسته به وابستگی‌های خود، منافع قدرت‌ها را اجرایی می‌کنند؛ پس تا وقتی وضع این‌چنین است، دستیابی به صلح چگونه امکان‌پذیر باشد؟
و امروز بزرگ‌ترین کشور حامی دموکراسی، آن زورگو و جنگ‌طلب و تنها استفاده‌کننده از تسلیحات مرگ‌بار اتمی و بزرگ‌ترین دارندۀ سلاح‌های کشتارجمعی ادعای هموارسازی صلح جهانی را دارد!
او رژیمی جعلی را به عقد مزدورانی که در منطقه داشته، درمی‌آورد و این‌گونه القا می‌کند که خواهان صلح است! برای او فرقی ندارد که حقوق مردم فلسطین چه می‌شود، یا برای او اشکالی ندارد که بحرین و امارات و سعودی و… با دیکتاتوری و به‌صورت موروثی اداره می‌شوند و آنان مخالفان خود را نابود می‌کنند؛ برای او تنها پیاده‌کردن خواست‌های نفسانی و تحقق آرمان شیطانی و ذلیل‌ساختن امت‌ها و بردگی آنان و رهبری خود بر دنیا اهمیت دارد.
آیا عاقلی می‌تواند بگوید که با وجود «حاکمیت مردم بر مردم» که سال‌ها در حال اجراست، باید تا روزی که زیر سایۀ آن صلح و آشتی برقرار شود، همچنان انتظار کشید؟ آیا انسان عاقل از تاریخ درس نمی‌گیرد و یک خطا را بارها تکرار می‌کند؟
و متأسفانه این صلح بین مردم کشورها نیز مشاهده نمی‌شود؛ فرهنگ‌ها و باورهای متفاوت و مسائل مادی تحقق این آرزو را ناممکن کرده است؛ به‌عبارتی دیگر مسائل مادی به مهم‌ترین اولویت مردم زمین مبدل شده است و این وضعیت روزبه‌روز بدتر می‌شود.
در حقیقت مردم از راهنمای اصلی خود فاصله گرفته‌اند و از معرفت و راه خدا دور شده‌اند و چون از راه خدا جدا شده‌اند، دنیای خود را به چنین وضعیتی دچار کرده‌اند.
«رهبری الهی و صلح جهانی»
آیا تا به‌حال به این سؤال اندیشیده‌اید که اگر جهان توسط رهبری الهی اداره می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد؟
کسی که برگزیدۀ خداست و خواست او را به اجرا درمی‌آورد و خوشی او در ترس پروردگار است؛ پیشوایی که جان و منافع مردم را محترم می‌شمارد و رنگ و نژاد برای او اهمیتی ندارد؛ همان هدایتگری که تجلی اوصاف الهی است و بر مردم ترحم دارد.
چگونه می‌توان تصور کرد که صلح و سلامتی با وجود چنین رهبری حاصل نشود؟
در ادامۀ این بحث لازم می‌دانیم روشنگری سید احمدالحسن(ع) را تقدیم کنیم تا برای آنان که هنوز به حاکمیت خدا اعتقاد ندارند، روشن شود که چرا حاکمیت خدا بهترین انتخاب مردم است.
احمدالحسن (ع) در کتاب «حاکمیت خدا، نه حاکمیت مردم» فرمود:
«حاکم تعیین‌شده از طرف خداوند سبحان‌ومتعال سخن‌گو از طرف خداست و حاکمی که از سوی خداوند سبحان‌ومتعال معین نشده سخن‌گوی شیطان است و تأکید می‌کنم که گویندۀ از طرف خدا، دین و دنیا را اصلاح می‌کند و گویندۀ از طرف شیطان دین و دنیا را به فساد و تباهی می‌کشاند.
خداوند سبحان‌ومتعال آنچه را در نفوس است می‌داند و اصلاحگر را از مفسد می‌شناسد؛ بنابراین او ولی و جانشین خود را انتخاب می‌کند و برمی‌گزیند و این جانشین کسی نیست جز بهترین مخلوقاتش و برترینِ کسانی که در زمین هستند و شایسته‌ترین، حکیم‌ترین و داناترین آن‌ها که خداوند او را از لغزش‌ها و خطاها مصون می‌دارد و او را برای صلاح و اصلاح یاری می‌دهد.
اما مردم هنگامی که با انتخاب خداوند سبحان‌ومتعال به مقابله برمی‌خیزند انتخابشان جز بر بدترین خلق خدا واقع نمی‌شود.» پایان نقلِ‌قول.
می‌پرسیم آیا هنوز وقت آن نشده است که مردم بیدار شوند و به حاکمیت خدا روی آورند؟ به‌راستی دیگر چه اتفاقی باید بیفتد تا مردم آگاه شوند که هیچ صلحی زیر سایۀ حاکمیت مردم نخواهد بود!
«بشارت اِشعیا و امید صلح»
اما امروز، برقراری صلح و تحققِ خواست خدا، تنها با منجی امکان‌پذیر است؛ چراکه او برگزیدۀ خداست و صلاح مردم را می‌داند؛ حال بیایید تا با هم اوصاف او را در فصل ۴۲ از کتاب اِشعیا مرور کنیم:
«۱ اینک بندۀ من که او را دستگیری نمودم و برگزیدۀ من که جانم از او خشنود است، من روح خود را بر او می‌نهم تا انصاف را برای امت‌ها صادر سازد. ۲ او فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود و آن را در کوچه‌ها نخواهد شنوانید. ۳ نی خردشده را نخواهد شکست و فتیلۀ ضعیف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را به راستی صادر گرداند. ۴ او ضعیف نخواهد گردید و منکسر نخواهد شد تا انصاف را بر زمین قرار دهد و جزیره‌ها منتظر شریعت او باشند.»
و او همان شاخه‌ای است که در اِشعیا، فصل ۱۱ ذکرش آمده است و در بخشی از این فصل دربارۀ او می‌خوانیم:
«۳ و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد کرد و بر وفق سمع گوش‌های خویش تنبیه نخواهد نمود. ۴ بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به‌جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد نمود. و جهان را به عصای دهان خویش زده، شریران را به نفخه لب‌های خود خواهد کشت. ۵ و کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند میانش امانت.»
حال بنگرید که دنیا با او به چه سمتی پیش می‌رود:
«۶ و گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم، و طفل کوچک آن‌ها را خواهد راند. ۷ و گاو با خرس خواهد چرید و بچه‌های آن‌ها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد. ۸ و طفل شیرخواره بر سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر باز داشته شده دست خود را بر خانۀ افعی خواهد گذاشت. ۹ و در تمامی کوه مقدس من ضرر و فسادی نخواهند کرد؛ زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود؛ مثل آب‌هایی که دریا را می‌پوشاند.» [اِشعیا، فصل ۱۱]
پس جهان نیاز به معرفت خدا دارد و این منجی یا همان غلام امین و دانا و همان تسلی‌دهندۀ وعده داده‌شده است که به تمامی حق هدایت می‌کند و زمین را از معرفت خدا پر خواهد کرد و او امروز بین ماست و کسی نیست جز احمدالحسن(ع)؛ کسی که خدا و کتب آسمانی به حقانیت او شهادت می‌دهند؛ کسی که انبیا و اوصیا ذکر او و اوصاف و محل سکونت او را بیان داشته‌اند.
ای مردم، اگر به دنبال صلح و رسیدن به جامعۀ عالی انسانی در این جهان ظلمانی هستید، پس اینک مردی وجود دارد که خواهان انجام آن است و طالب رستگاری شما در دنیا و آخرت است؛ پس برای خودتان او را یاری کنید.
دیگر مقالات شماره ۸۹ هفته نامه زمان ظهور را در اینجا مشاهده کنید.
نوشته تحلیلی به مناسبت روز جهانی صلح اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.
ادامه مطلب...
به‌مناسبت روزی از روزهای پیشین که گذشت یعنی «روز جهانی صلح»، قصد داریم تا اندکی به این موضوع بپردازیم و به پاسخ این سؤالات دست پیدا کنیم که مانع اصلی صلح در جهان چیست و ایجاد آن چگونه می‌تواند تحقق یابد؟
در تقویم میلادی ۲۱سپتامبر هر سال به‌عنوان «روز جهانی صلح» شناخته می‌شود؛ نامی که سال‌هاست تنها اسم و شعاری از آن را می‌شنویم و حال اکنون آن اما همچون یک قاب عکس بر دیوار یک خانۀ مخروبه است که غباری از ناامیدی روی آن نشسته است.
«در زیر تیغ حاکمیت مردم»
در حقیقت سال‌ها از حاکمیت مردم بر مردم می‌گذرد و توقع ایجاد صلح بین ممالک، در زیر سایۀ این نوع حکومت‌ها تنها دیگر به آرزویی دست‌نیافتنی بدل شده است.
حکومت‌های قدرتمند هرچه می‌خواهند انجام می‌دهند؛ از قتل و کشتار و تبعیض و زورگویی و…؛ همچنین علایق مادی و خواست‌های نفسانی و باورهای متفاوت حاکمان زمین و رقابت‌های آنان برای کسب بیشتر قدرت و ثروت، تحقق صلح را دیگر ناممکن کرده است.
همچنین ما به‌وضوح شاهد آن هستیم که حاکمان کشورهای قدرتمند به‌دنبال توسعۀ تسلیحات و بالابردن کیفیت آن هستند و از طرفی به فکر چپاول و سیطره بر منابع کشورهای دیگر و سرازیرکردنشان به جیب خود هستند و حاکمان کشورهای ضعیف نیز بسته به وابستگی‌های خود، منافع قدرت‌ها را اجرایی می‌کنند؛ پس تا وقتی وضع این‌چنین است، دستیابی به صلح چگونه امکان‌پذیر باشد؟
و امروز بزرگ‌ترین کشور حامی دموکراسی، آن زورگو و جنگ‌طلب و تنها استفاده‌کننده از تسلیحات مرگ‌بار اتمی و بزرگ‌ترین دارندۀ سلاح‌های کشتارجمعی ادعای هموارسازی صلح جهانی را دارد!
او رژیمی جعلی را به عقد مزدورانی که در منطقه داشته، درمی‌آورد و این‌گونه القا می‌کند که خواهان صلح است! برای او فرقی ندارد که حقوق مردم فلسطین چه می‌شود، یا برای او اشکالی ندارد که بحرین و امارات و سعودی و… با دیکتاتوری و به‌صورت موروثی اداره می‌شوند و آنان مخالفان خود را نابود می‌کنند؛ برای او تنها پیاده‌کردن خواست‌های نفسانی و تحقق آرمان شیطانی و ذلیل‌ساختن امت‌ها و بردگی آنان و رهبری خود بر دنیا اهمیت دارد.
آیا عاقلی می‌تواند بگوید که با وجود «حاکمیت مردم بر مردم» که سال‌ها در حال اجراست، باید تا روزی که زیر سایۀ آن صلح و آشتی برقرار شود، همچنان انتظار کشید؟ آیا انسان عاقل از تاریخ درس نمی‌گیرد و یک خطا را بارها تکرار می‌کند؟
و متأسفانه این صلح بین مردم کشورها نیز مشاهده نمی‌شود؛ فرهنگ‌ها و باورهای متفاوت و مسائل مادی تحقق این آرزو را ناممکن کرده است؛ به‌عبارتی دیگر مسائل مادی به مهم‌ترین اولویت مردم زمین مبدل شده است و این وضعیت روزبه‌روز بدتر می‌شود.
در حقیقت مردم از راهنمای اصلی خود فاصله گرفته‌اند و از معرفت و راه خدا دور شده‌اند و چون از راه خدا جدا شده‌اند، دنیای خود را به چنین وضعیتی دچار کرده‌اند.
«رهبری الهی و صلح جهانی»
آیا تا به‌حال به این سؤال اندیشیده‌اید که اگر جهان توسط رهبری الهی اداره می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد؟
کسی که برگزیدۀ خداست و خواست او را به اجرا درمی‌آورد و خوشی او در ترس پروردگار است؛ پیشوایی که جان و منافع مردم را محترم می‌شمارد و رنگ و نژاد برای او اهمیتی ندارد؛ همان هدایتگری که تجلی اوصاف الهی است و بر مردم ترحم دارد.
چگونه می‌توان تصور کرد که صلح و سلامتی با وجود چنین رهبری حاصل نشود؟
در ادامۀ این بحث لازم می‌دانیم روشنگری سید احمدالحسن(ع) را تقدیم کنیم تا برای آنان که هنوز به حاکمیت خدا اعتقاد ندارند، روشن شود که چرا حاکمیت خدا بهترین انتخاب مردم است.
احمدالحسن (ع) در کتاب «حاکمیت خدا، نه حاکمیت مردم» فرمود:
«حاکم تعیین‌شده از طرف خداوند سبحان‌ومتعال سخن‌گو از طرف خداست و حاکمی که از سوی خداوند سبحان‌ومتعال معین نشده سخن‌گوی شیطان است و تأکید می‌کنم که گویندۀ از طرف خدا، دین و دنیا را اصلاح می‌کند و گویندۀ از طرف شیطان دین و دنیا را به فساد و تباهی می‌کشاند.
خداوند سبحان‌ومتعال آنچه را در نفوس است می‌داند و اصلاحگر را از مفسد می‌شناسد؛ بنابراین او ولی و جانشین خود را انتخاب می‌کند و برمی‌گزیند و این جانشین کسی نیست جز بهترین مخلوقاتش و برترینِ کسانی که در زمین هستند و شایسته‌ترین، حکیم‌ترین و داناترین آن‌ها که خداوند او را از لغزش‌ها و خطاها مصون می‌دارد و او را برای صلاح و اصلاح یاری می‌دهد.
اما مردم هنگامی که با انتخاب خداوند سبحان‌ومتعال به مقابله برمی‌خیزند انتخابشان جز بر بدترین خلق خدا واقع نمی‌شود.» پایان نقلِ‌قول.
می‌پرسیم آیا هنوز وقت آن نشده است که مردم بیدار شوند و به حاکمیت خدا روی آورند؟ به‌راستی دیگر چه اتفاقی باید بیفتد تا مردم آگاه شوند که هیچ صلحی زیر سایۀ حاکمیت مردم نخواهد بود!
«بشارت اِشعیا و امید صلح»
اما امروز، برقراری صلح و تحققِ خواست خدا، تنها با منجی امکان‌پذیر است؛ چراکه او برگزیدۀ خداست و صلاح مردم را می‌داند؛ حال بیایید تا با هم اوصاف او را در فصل ۴۲ از کتاب اِشعیا مرور کنیم:
«۱ اینک بندۀ من که او را دستگیری نمودم و برگزیدۀ من که جانم از او خشنود است، من روح خود را بر او می‌نهم تا انصاف را برای امت‌ها صادر سازد. ۲ او فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود و آن را در کوچه‌ها نخواهد شنوانید. ۳ نی خردشده را نخواهد شکست و فتیلۀ ضعیف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را به راستی صادر گرداند. ۴ او ضعیف نخواهد گردید و منکسر نخواهد شد تا انصاف را بر زمین قرار دهد و جزیره‌ها منتظر شریعت او باشند.»
و او همان شاخه‌ای است که در اِشعیا، فصل ۱۱ ذکرش آمده است و در بخشی از این فصل دربارۀ او می‌خوانیم:
«۳ و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد کرد و بر وفق سمع گوش‌های خویش تنبیه نخواهد نمود. ۴ بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به‌جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد نمود. و جهان را به عصای دهان خویش زده، شریران را به نفخه لب‌های خود خواهد کشت. ۵ و کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند میانش امانت.»
حال بنگرید که دنیا با او به چه سمتی پیش می‌رود:
«۶ و گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم، و طفل کوچک آن‌ها را خواهد راند. ۷ و گاو با خرس خواهد چرید و بچه‌های آن‌ها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد. ۸ و طفل شیرخواره بر سوراخ مار بازی خواهد کرد و طفل از شیر باز داشته شده دست خود را بر خانۀ افعی خواهد گذاشت. ۹ و در تمامی کوه مقدس من ضرر و فسادی نخواهند کرد؛ زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود؛ مثل آب‌هایی که دریا را می‌پوشاند.» [اِشعیا، فصل ۱۱]
پس جهان نیاز به معرفت خدا دارد و این منجی یا همان غلام امین و دانا و همان تسلی‌دهندۀ وعده داده‌شده است که به تمامی حق هدایت می‌کند و زمین را از معرفت خدا پر خواهد کرد و او امروز بین ماست و کسی نیست جز احمدالحسن(ع)؛ کسی که خدا و کتب آسمانی به حقانیت او شهادت می‌دهند؛ کسی که انبیا و اوصیا ذکر او و اوصاف و محل سکونت او را بیان داشته‌اند.
ای مردم، اگر به دنبال صلح و رسیدن به جامعۀ عالی انسانی در این جهان ظلمانی هستید، پس اینک مردی وجود دارد که خواهان انجام آن است و طالب رستگاری شما در دنیا و آخرت است؛ پس برای خودتان او را یاری کنید.
دیگر مقالات شماره ۸۹ هفته نامه زمان ظهور را در اینجا مشاهده کنید.
نوشته تحلیلی به مناسبت روز جهانی صلح اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.
ادامه مطلب...