اولین غریب

[اشعار احمدی]

ای اولین غریب، کجا می‌روی؟ …بمان

در دیده حسین، غمِ تو شده عیان

باور نکن زیادی نامه، پر از فریب

اندک به انتظار تو، چون هانی و حبیب

شهری که می‌روی کمر مرتضی شکست

از داغ او چه خون به دل زینبش نشست

ایمانِ خود به نقره و زر می‌کند حراج

این ملت از نفاق ز دنیا بَرَد سراج

چشمِ حمیده خون شده در دوری پدر

گشته یتیمه دختر سردار در به در

بعد تو طفلانت غریبِ کوفه می‌شوند


مانند برده کوچه را با ترس می‌دوند

ای اولین غریب، کجا می‌روی؟ کجا؟

هل مِن مجیبِ کوفه بود کذب و افترا

بغض حسین را تو اول بهانه ای

از چیست با شتاب به مقصد روانه ای؟

اکنون یمانی حال دلت خوب می فهمد

آری سفیرِ این زمان، هم نام با احمد

او هم طرید و همچو تو در کوچه‌ها غریب

در جستجوی مردمی چون هانی و حبیب

ای اولین غریب دعا کن به سر رسد

یا من اذا تضایقتَ‌م را اثر رسد

تمکین این زمان گره‌اش دست فاطمه ست

روزی که آید احمد همان روز واقعه ست

مطالب بیشتر را در اینجا بخوانید…

نوشته اولین غریب اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.

ادامه مطلب...