« صادق الائمه »

[اشعار احمدی]

صداقت از تو ای صادق وجود خویش می‌گیرد

تو آن عالم که از عالم نماها پیش می‌گیرد

اگر در وصف تو خواهم عیان سازم کمالت را

همین کافیست قرآن چون تو را در خویش می‌گیرد

حنیفه خوب می‌داند کتابی هستی و بی‌عیب

به این خاطر چو باشی تو همی تشویش می‌گیرد

چو بگشودی زبان، عاجز زبان از فهم و درکت شد

اساس مذهبی و شیعه از تو کیش می‌گیرد

اگر دین خانه باشد صاحبان آن شما هستید

و این عبد از تو هر دستور و اذن و ریش می‌گیرد

نشان در قائم از تو هست، در علمِ پر از بار و

در آن اوصافِ دیگر، از وجودت بیش می‌گیرد

«نهر علم»


نهرِ علم خشکید امشب شیعیان

مرگ، سروی چید امشب شیعیان

صادق امشب با دلی جانسوز رفت

وای بر ما صادِ قرآن چشم بست

السلام ای جعفر ای استادِ عشق

ای زده در هر حدیثی دادِ عشق

پیشوایی بر خلیل و شعله‌اش

اسوه‌ی تو حیدر و ریحانه‌اش

آتشِ در خانه‌ات در جان ماست

سوز تو در سینه‌ی سوزان ماست

از تو دارم مذهبم را ای امام

روز گشتی این شبم را ای امام

بی‌تو و نهرِ وجودت حال چیست؟

از عطش بعد تو دل سیراب نیست

ای مرا بسپرده دست خوب‌ها

دل پریشان‌اند خوبان در عزا

قلب مهدی داغدار قلب توست

سوز احمد یادگار قلب توست

از حدیث تو یمانی شهره شد

شیعه از گفتار پاکت شیعه شد

خواهد احمد انتقامت گیرد آه

لحظه‌ی فتحش به یاریِ اله

نهرِ علم خشکید امشب شیعیان

مرگ، سروی چید امشب شیعیان

مطالب بیشتر را در اینجا بخوانید

نوشته « صادق الائمه » اولین بار در یمانی موعود سید احمدالحسن (ع). پدیدار شد.

ادامه مطلب...